ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
( ੧੩੫ ) ੧੯, ਕਾਹੇ ਪੂਤ ਝਗਰਤ ਹਉ ਸੰਗਿ ਬਾਪ ॥ ਜਿਨ ਕੇ ਜਣੇ ਬਡੀਰੇ ਤੁਮ ਹਉ ਤਿਨ ਸਿਉ ਝਗਰਤ ਪਾਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾ ਤੁਮ ਗਰਬੁ ਕਰਤ ਹਉ ਸੋ ਧਨੁ ਕਿਸਹਿ ਨੇ ਆਪ | ਖਿਨ ਮਹਿ ਛੋਡਿ ਜਾਹਿ ਬਿਖਿਆ ਰਸੁ ਤਉ ਲਾਗੈ ਪਛਤਾਪੁ ॥ (ਸਾਰਾ ਮਃ ੪) ੨੦, ਨਾ ਕੋਊ ਲੈ ਆਇਓ ਇਹੁ ਧਨੁ ਨਾ ਕੋਊ ਲੈ ਜਾਤ ॥ ਰਾਵਨ ਨੂੰ ਤੇ ਅਧਿਕ ਛਤ੍ਰਪਤਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਗਏ ਬਿਲਾਤ। (ਸਾਰੰਗ ਕਬੀਰ ਜੀ) ਏਕੇ ਸਮੁ ਕਰਿ ਗਾਡੀ ਗਡ ਹੈ। ਏਕਹਿ ਸੁਪਨੈ ਦਾਮੁ ਨ ਛਡ ਹੈ। ਰਾਜ ਕਮਾਇ ਕਰੀ ਜਿਨਿ ਥੈਲੀ, ਤਾਕੈ ਸੰਗਿ ਨ ਚੰਚਲਿ ਚੇਲੀਆ ॥ ਏਕਹਿ ਪਾਣ ਪਿੰਡ ਤੇ ਪਿਆਰੀ ! ਏਕ ਸੰਚੀ ਤਜ ਬਾਪ ਮਹਤਾਰੀ । ਸੁਤ ਮੀਤ ਭਾਤ ਤੇ ਗੁਹਜੀ ਤਾਕੇ ਨਿਕਟਿ ਨ ਹੋਈ ਖਲੀਆ। (ਸਾਰੰਗ ਮ: ੪)
