ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
( ੧੩੭) ਇਨਿ ਮਾਇਆ ਜਗੁ ਮੋਹਿਆਂ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥ ਮੋਹਨੀ ਮੋਹਿ ਲੀਏ ਤੈ ਗੁਨੀਆ ! ਲੋਭਿ ਵਿਆਪੀ ਝੂਠੀ ਦੁਨੀਆਂ ! ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿਕੈ ਸੰਚੀ ਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਸਗਲ ਲੇ ਛਲੀਆ (ਮਾਰੂ ਮ: ੫ ਜਲ ਮਹਿ ਮੀਨ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬੇਧੇ ਦੀਪਕ ਪਤੰਗ ਮਾਇਆ ਕੇ ਛੇਦੇ । ਕਾਮ ਮਾਇਆ ਕੁੰਚਰ ਕਉ ਬਿਆਪੈ ॥ ਭੁਇੰਗਮ ਭਿੰਗ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਖਾਪੈ ॥ ਮਾਇਆ ਐਸੀ ਮੋਹਨੀ ਭਾਈ ! ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਤੇਤੇ ਡਹਕਾਈ । (ਭੈਰਉ ਕਬੀਰ ਜੀ) ਮਾਇਆ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਆਗੈ ਦੰਮਾ ਦੌਮ । ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾਨਕ ਨਹੀਂ ਕਰੰਮ । (ਮਾਰੂ ਵਾਰ ਮ: ੫) ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸਗਲ ਜਗੁ ਛਾਇਆ | ਕਾਮਣਿ ਦੇਖਿ ਕਾਮਿ ਲੋਭਾਇਆ । ਸੁਤ ਕੰਚਨ ਸਿਉ ਹੇਤੁ ਵਧਾਇਆ ।
