ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੧੫) ੧੩, ਆਪੁ ਤਿਆਗਿ ਸੰਤ ਚਰਨ ਲਾਗਿ ਮਨੁ ਪਵਿਤੁ ਜਾਹਿ ਪਾਪ ॥
ਨਾਨਕੁ ਬਾਰਿਕੁ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੇ ਰਾਖਨ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਈ ਬਾਪ ।
(ਪ੍ਰਭਾਤ ਮਃ ੫) ੧੪. ਕਰੇ ਚੋਟ ਕੋਉ ਧਰੇ ਕੋਟ ਓਟੀ । ਬਚੇਗਾ ਨ ਕਿਉਂਨੂੰ ਕਰੇ ਕਾਲ ਚੋਟੀ । ਲਿਖੇ ਜੰਤ ਕੇਤੇ ਪੜੇ ਮੰਤੁ ਕੋਟ ॥ ਬਿਨਾ ਸਰਨਿ ਤਾਕੀ ਨਹੀ ਔਰ ਓਵੰ। (ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਪਾ ੧੦) 5, ੧੫, ਭਗਤ ਵਛਲ ਸੁਣ ਹੋਤ ਨਿਰਾਸ ਰਿਦੈ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਸੁਨਿ ਆਸਾ ਉਰਧਾਰਿ ਹੋਂ। ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਨਿ ਕੰਪਤਿ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਦੀਨ ਕੈ ਦਇਆਲ ਸੁਨਿ ਭੈ ਭਰਮ ਟਾਰ ਹੋਂ। ਜਲ ਧਰ ਸੰਗਮ ਕੈਂ ਅਫਲ ਸਿੰਬਲ ਦੁਮ ਚੰਦਨ ਸੁਗੰਧ ਸਨਬੰਧ ਮੇਲਗਾਰ ਹੈਂ ।
ਅਪਨੀ ਕਰਨੀ ਕਰਿ ਨਰਕ ਹੂੰ ਨ ਪਾਵਉ
ਠਉਰ ਤੁਮਰੇ ਬਿਰਦ ਕਉ ਆਸਰੋ ਸੰਭਾਰ ਹੋਂ। (ਕਬਿੱਤ ਸਵਯੇ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ) ੧੬. ਲਖ ਨਿੰਦਕ ਲੇਖ ਬੇਮੁਖਾਦੁਤਦੁਸਟ ਲਖ ਲੂਣ ਹਰਾਮੀ॥ ਸ਼ਾਮ ਹੀ ਅਕ੍ਰਿਤਘਣ ਚੋਰ ਜਾਰ ਲਖਲਖ ਪਹੁਨਾਮੀ ਬਾਮਣ ਗਾਈਂਸਘਾਤ ਲਾਇਤਬਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਅਸਾਮੀ।
