ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
( ੧੫੧) ੪ ਕੰਚਨ ਨਾਰੀ ਮਹਿ ਜੀਉ ਲੁਭਤੁ ਹੈ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ *ਮਾਇਆ | ਘਰ ਮੰਦਰ ਘੋੜੇ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨੁ ਅਨਰਸਿ ਲਾਇਆ। ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਉ ਛੂਟਾ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇਆ। ॥੧॥ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਇਹ ਨੀਚ ਕਰਮ ਹਰਿ ਮੇਰੇ।ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਬਖਸਿ ਅਵਗਣ ਸਭ ਮੇਰੇ॥੧॥ ਰਹਾਉਕਿਛੁ ਰੂਪੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਜਾਤਿ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਢੰਗੁਨ ਮੇਰਾ। ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਬੋਲਹ ਗੁਣ ਬਿਹੂਨ ਨਾਮ ਜਪਿਆ ਨ ਤੇਰਾ। ਹਮ ਪਾਪੀ ਸੰਗਿ ਗੁਰ ਉਬਰੇ ਪੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇਰਾ॥ ੨ ॥ ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਮੁਖੁ ਨਕ. ਦੀਆਂ ਵਰਤਣ ਕਉ ਪਾਣੀ। ਅੰਨ ਖਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪੈਨਣੁ ਦੀਆ ਰਸ ਅਤਿ ਭੋਗਾਣੀ। ਜਿਨਿ ਦੀਏ ਸੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਪਸੁ ਹਉ ਕਰਿ ਜਾਣੀ ॥੩॥ ਸਭੁ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ਵਰਤਦਾ ਤੂੰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ । ਹਮ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮ ਸੁਆਮੀ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਾਟਿ ਵਿਹਾਝਿਆ ਹਰਿ ਗੁਲਮ ਗੁਲਾਮੀ (ਗਉੜੀ:ਮਃ ੪) (੩) ਇਸਤੇ੧੩੭: ੧੪੩ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ । ਇਸ ੧੬ਤੋਂ ਦੇ ਪਰਮਾਣਦਿਓ:+ ੬੭ ਤੋਂ ੧g05 ਵਿਚੋਂ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ ।
