ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਗੁਰਮਤ ਪਰਮਾਣ.pdf/154

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੧੫੪)

੯.[1]

ਅੰਮਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨ ਹੈ ਮਿਲਿ ਪੀਵਹੁ ਭਾਈ।
‡ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਭ ਤਿਖਾ ਬੁਝਾਈ।
†ਕਰਿ ਸੇਵਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰ ਭੁਖ ਰਹੈ ਨ ਕਾਈ।
ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੁੰਨਿਆ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਪਾਈ।
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਤੂਹੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਨਾਨਕ ਸਰਣਾਈ।

੧੦.[2]

(ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮ: ੫)

ਗੁਰ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਧਿਆਨੁ।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਮਨੁ ਮਾਨ। §ਗੁਰ ਕੈ ਚਰਨ ਰਿਦੈ ਲੈ
ਧਾਰਉ॥ ਗੁਰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰਉ॥੧॥
ਮਤ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲੈ ਸੰਸਾਰਿ॥ †ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕੋਇ ਨ ਉਤਰਸਿ
ਪਾਰਿ॥੧॥ਰਹਾਉ॥ ਭੂਲੇ ਕਉ ਗੁਰਿ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਆ।
ਅਵਰ ਤਿਆਗਿ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਲਾਇਆ। ਜਨਮ ਮਰਨ ਕੀ
ਤ੍ਰਾਸ ਮਿਟਾਈ। ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਬੇਅੰਤ ਵਡਾਈ॥੨॥
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਊਰਧ ਕਮਲ ਬਿਗਾਸ। ਅੰਧਕਾਰ ਮਹਿ ਭਇਆ
ਪਰਗਾਸ। ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਨਿਆ॥ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ
ਤੇ ਮੁਗਧ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ। ਗੁਰ ਕਰਤਾ ਗੁਰੂ ਕਰਣੈ ਜੋਗੁ॥
‡ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਹੈਭੀ ਹੋਗੁ। ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭਿ ਇਹੈ ਜਨਾਈ।
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਭਾਈ। (ਗੌਂਡ ਮਹਲਾ ੫)


  1. (੯)‡ਇਸ ਤੇ ੮੧ ਤੋਂ ੮੪ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ।†ਇਸ ਤੇ ੪੫ ਤੋਂ ੪੯ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ।
  2. (੧੦)§ਇਸ ਤੇ ੫੪ ਤੋਂ ੫੮ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ। †ਇਸ ਤੇ ੫੯ ਤੋਂ ੬੨ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ।‡ਇਸ ਤੇ ੪੧ ਤੋਂ ੪੪ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ।