ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
੩੪ ਤੁਰੋ ਬਿਰਦੁ ਪਤਿਤ ਉਧਰਨ । (ਬਿਲਾਵਲ ਮ: ੫) ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ
ਪ੍ਰਭ ਬਿਰਦੁ ਬੇਦ ਲੇਖਿਆ: ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੋ ਨੈਨਹੁ ਪੇਖਿਆ |
(ਬਿਲਾਵਲ ਮ: ੫) ਮਿਠ ਬੋਲੜਾ
ਜੀ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਸੁਆਮੀ ਮੋਰਾ। ਹਉ ਸੰਮਲਿ ਥਕੀ ਜੀ ਓਹੁ ਕਦੇ ਨ ਬੋਲੇ ਕਉਰਾ ॥
ਕਉੜਾ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਨੈ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨੈ
ਅਉਗਣੁ ਕੋ ਨ ਚਿਤਾਰੇ। ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ
ਹਰਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਏ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਭੰਨੈ ਘਾਲੇ । (ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮ: ੫ ੪. ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਪ੍ਰਭ ਬਿਰਦੁ ਤੁਮਾਰੋ ਹਮਰੇ ਦੋਖ ਰਿਦੈ ਮਤਿ ਧਾਰੋ । (ਬਿਲਾਵਲ ਮ: ੫) ਜਉ ਪੈ ਹਮ ਨ ਪਾਪ
ਕਰੰਤਾ ਅਹੇ ਅਨੰਤਾ ! ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਨਾਮ ਕੈਸੇ ਹੁੰਤਾ।
(ਸੀ ਰਾਗ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀ)
ਪਤਿਤ ਪਵਿਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੀਏ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੁੜੀਏ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਜਾਤੇ ਰਾਮ
(ਬਿਹਾਗੜਾ ਮਃ ੪ ੭. ਕਵਨ ਕਵਨ ਕੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕਹੀਐ .