ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੬੨ ) ਵਣ ਰਹਿਣ ਭੰਬੀਰੀਆਂ ਜੋ ਪਾਰ ਵਸਾਈਐ ॥
ਕੰਚੜੀਆਂ ਵਿਸਾਖ ਵਿਚ ਜਿਉਂ ਜਹ ਪਰਾਈਐ । ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਫਿਰ ਆਈਐ ਜਾਈਐ
(ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ) . ਮਿਲੈ ਨ ਤੀਰਥ ਨਾਤਿਆਂ ਡਡਾਂ ਜਲ ਵਾਸੀ । ਵਾਲ ਵਧਾਇਐ ਪਾਈਐ ਵੜ ਜਟਾਂ ਪਲਾਥੀ ।
ਨੰਗੇ ਰਹਿਆਂ ਜੇ ਮਿਲੈ ਵਣ ਮ੍ਰਿਗ ਉਦਾਸੀ ।
ਭਸਮ ਲਾਏ ਜੇ ਪਾਈਐ ਖਰ ਖੇਹ ਨਿਵਾਸੀ । ਜੇ ਪਾਈਐ ਚੁਪ ਕੀਤਿਆਂ ਪਸੂਆਂ ਜੜ ਹਾਸੀ । ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਗੁਰ ਮਿਲੈ ਖਲਾਸੀ ! (ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ) ਨੋਟ ਕਈ ਭੇਖੀ ਸੰਤ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨੂੰ ਨਿਜ
ਸੁਆਰਥਾ ਦੀ ਸਿਧੀ ਲਈ ਵਰਤਦੇ ਹਨ, ਜਿਹਾ ਕਿ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਇਹੈ ਜਨਾਈ । ਬਿਨ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਭਾਈ !
(ਗੋਂਡ ਮ: ੫) ਸੁਣਾ ਕੇ ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਦੇਹ ਧਾਰੀ ਗੁਰੂ ਧਾਰਨ ਦੀ ਪੋਰਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਲਖਣ ਤਾਂ ਸਾਹਿਬਾਂ ਨੇ ਬਾਣੀ ਵਿਚ ਇੰਜ ਫੁਰਮਾਏ ਹਨ: ਸੰਤ ਪੁਰਖ ਜਿਨ ਜਾਨਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਸਕਾ ਨਾਉ॥ ਤਿਸਕੇ ਸੰਗਿ ਸਿਖੁ ਉਧਰੇ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਉ।
