ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੯੯) ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਖਾਦੇ ਪੋਨਦੇ ਸੋ ਮੁਹੈ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਕੋੜੇ । (ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਃ ੪) | ੧੨,
ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਸਉਣਾ
ਵਿਸਰਿ ਗਇਅ ਹੈ ਮਰਣਾ ।
ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਖੁਆਰੀ ਕੀਨੀ ਬ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ
। ਪਾਣੀ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ।
ਅਪਨੀ ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਵਹੁ ॥ਰਹਾਉ॥
(ਮਲਾਰ ਮ: ੧) ੧੩. ਸਾ ਰਸਨਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ਜਿਨ ਹਰਿਕਾ ਨਾਉ ਵਿਸਾਰਿਆ । ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਜਪੈ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ। ਕੀ (ਬਿਹਾਗੜੇ ਕੀ ਵਾਰ ਮ: ੩) ੧੪.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਉਚਰਹਿ
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰਸ ਖਾਹਿ । ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਥੁਕਾ ਪਾਹਿ। (ਆਸਾ ਦੀ ਵਾਰ ਮ:੧) ਪਸੂ ਮਿਲਹਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ਖੜਿ ਖਾਵਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਦੇਹਿ । ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਆਦਮੀ ਬ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣ ਕਰਮ ਕਰੇਇ ॥ { ਨੂੰ 21: <!
