ਪੰਨਾ:ਚਾਰੇ ਕੂਟਾਂ.pdf/10

⁠ਮਜ਼ਦੂਰ ਹੋਣ ਦੀ ਹੈਸੀਅਤ ਵਿਚ ਉਸ ਕਿਹਾ ਹੈ :-

“ਮੇਰੀ ਚੁੱਪ ਗੁਨਾਹ ਹੈ ਬਣੀ ਮੇਰਾ

ਹੁਣ ਵੰਗਾਰ ਨਾ ਬਣਾਂ ਤਾਂ ਬਣਾਂ ਕੀ ਮੈਂ ?"

⁠ਅਤੇ ਕਵੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ :-

"ਆਖਰ ਸ਼ਾਇਰ ਦਾ ਦਿਲ ਹੈ ਦਿਲ ਮੇਰਾ

ਸਭ ਲਈ ਪਿਆਰ ਨਾ ਬਣਾਂ ਤਾਂ ਬਣਾਂ ਕੀ ਮੈਂ ?"

⁠ਪਰ ਸਾਮਰਾਜੀ ਜੋ ਇਸ ਪਿਆਰ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਰੋਕ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਉਹ ਵੰਗਾਰਦਾ ਹੈ :-

"ਤੇਰੇ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਇੰਤਹਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆਂ।"

⁠ਉਸ ਦਾ ਜੋਸ਼ ਧਨੀਆਂ ਤੇ ਸਾਮਰਾਜੀਆਂ ਦੀ ਲੁੱਟ ਤੋਂ ਜ਼ੁਲਮ ਤੋਂ ਉਪਜਿਆ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਹਕੀਕਤ ਹੈ । ਤਾਂਹੀਓਂ ਉਸ ਦੇ ਗੀਤ-

“..............ਸੱਚੇ ਨੇ, ਨਹੀਂ ਝੁਠਲਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਉਣ ਲਈ ਮੰਗਦੇ,ਨਹੀਂ ਪਰਚਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ।"

⁠ਉਹ ਹੁਨਰ ਦੇ ਮਕਸਦ ਤੋਂ ਅਨਜਾਣ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਪਰਚਾਰ ਕਹੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦਾ । ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਚਾਰ, ਪਰਚਾਰ ਕਹਿਣ ਵਾਲੀ ਢਾਣੀ ਆਪਣਾ ਮਜ਼ਦੂਰ-ਵਿਰੋਧੀ ਪਰਚਾਰ ਭੱਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਕਰ ਕੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ

-੪-