ਪੰਨਾ:ਚੂੜੇ ਦੀ ਛਣਕਾਰ.pdf/26

 

ਰੁਬਾਈ

ਸੁਨ ਲੈ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮਾ
⁠ਮੇਰੀ ਰਾਮ ਕਹਾਣੀ।
⁠⁠ਕਿਤੇ ਨਾ ਪਈਆਂ ਦਸਾਂ ਮੈਨੂੰ
⁠⁠⁠ਮੈਂ ਖਾਕ ਜਗ ਦੀ ਛਾਣੀ।
⁠ਚੜ੍ਹ ਕੋਠੇ ਤੇ ਰਾਹ ਵੀ ਤਕੇ
⁠⁠ਪਾ ਪਾ ਔਸੀਆਂ ਥਕੀ।
⁠⁠⁠ਰੋਜ਼ੇ ਅਤੇ ਨਮਾਜ਼ਾਂ ਭੁਲੀਆਂ
⁠⁠⁠⁠ਭੁਲ ਗਈ ਸਭ ਬਾਣੀ।

੨੭