( ੫੩ )
ਬੜਾ ਮਹਿਗਾ ਹੈ ਤੇ ਸਾਹਿਬ ਬੜਾ ਗੁਸੇ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਤੂੰ ਬੜਾ ਸਿਆਣਾ ਆਦਮੀ ਹੈਂ, ਮੇਚ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬੂਟ ਬਣਾ ਦੇਈਂ।"
ਹਰੀਦੂਤ ਨੇ "ਸਤਿ ਬਚਨ" ਆਖਕੇ ਚਮੜਾ ਕਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਬਿਸ਼ਨੀ ਪਈ ਵੇਖਦੀ ਸੀ ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਹਰੀਦੂਤ ਨਰਮ ਸਲੀਪਰ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸਾਹਬਾਂ ਦੇ ਬੂਟ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣਦੇ ਹੋਣਗੇ। ਜਦ ਚਮੜੀ ਕਟਕੇ ਹਰੀ ਦੂਤ ਨੇ ਨਰਮ ਸਲੀਪਰ ਬਣਾ ਛਡੇ ਤੇ ਸੰਤੂ ਨੇ ਆਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਖਾਨਿਓਂ ਗਈ। ਦੁਹੱਥੜ ਪਿਟਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ: "ਹਰੀ ਦੂਤ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰਾ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਇਕ ਸਾਲ ਤੈਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਤੂੰ ਕੋਈ ਗ਼ਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਐਤਕੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਲੰਬੇ ਬੂਟ ਆਖੇ ਸਨ ਤੂੰ ਨਰਮ ਸਲੀਪਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ। ਮੈਂ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵਾਂਗਾ ਤੇ ੨੦) ਰੁਪਏ ਵਾਲਾ ਚਮੜਾ ਉਸਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਮੋੜ ਦੇਵਾਂਗਾ।"
ਅਜੇ ਸੰਤੂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਾਲੀ ਗਲ ਮੁਕੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਬੂਹੇ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਵਣ ਦਾ ਖੜਕਾ ਹੋਇਆ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਇਕ ਵਰਦੀ ਵਾਲਾ ਚਪੜਾਸੀ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਉਤਰਕੇ ਘੋੜਾ ਬਾਹਰ ਬੰਨ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਿਸ਼ਨੀ ਨੇ ਬੂਹਾ ਖੋਹਲਿਆ ਤੇ ਉਹ ਨੌਕਰ ਅੰਦਰ ਆਇਆ ਜੇਹੜਾ ਸਾਹਿਬ ਬਹਾਦਰ ਦੇ ਨਾਲ ਆਇਆ ਸੀ। ਸੰਤੂ ਨੇ ਪੁਛਿਆ: "ਜਨਾਬ ਕੀ ਹੁਕਮ ਹੈ?" ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ: 'ਕਿ ਮੇਮ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਟਾਂ ਵਾਸਤੇ ਭੇਜਿਆ ਹੈ।'
ਸੰਤੂ:- 'ਬੂਟਾਂ ਵਾਸਤੇ ਕੀ ਹੁਕਮ ਹੈ?'
