ਸ਼ਿਵ, ਤਿਨ ਤੁਸੀਂ, ਤਿਨ ਅਸੀਂ, ਸਾਡੇ ਤੇ ਮੇਹਰ ਕਰੋ।"
ਜਦ ਬੁਢੇ ਸਾਧੂ ਨੇ ਇਉਂ ਆਖਿਆ ਤਿੰਨਾਂ ਸਾਧੂਆਂ ਨੇ ਅਖੀਆਂ ਅਸਮਾਨ ਵਲ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਬਿਰਹੋਂ ਭਰੀ ਸੁਰ ਵਿਚ ਬੋਲੇ-'ਬ੍ਰਹਮਾਂ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ, ਸ਼ਿਵ, ਤਿੰਨ ਤੁਸੀਂ, ਤਿੰਨ ਅਸੀਂ, ਸਾਡੇ ਤੇ ਮੇਹਰ ਕਰੋ।"
ਪੰਡਤ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਤੇ ਆਖਣ ਲਗਾ:- "ਤੁਹਾਨੂੰ ਈਸ਼੍ਵਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾ ਦਾ ਕੁਝ ਪਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਂ ਵਿਧੀ ਅਨੁਸਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਸਤੇ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਦਇਆ ਆਈ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਰਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਂ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ। ਲੌ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਾਵਾਂਗਾ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਪਾਸੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਸ ਰਿਹਾ, ਇਹ ਪੁਰਾਤਨ ਰਿਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਵੇਦਾਂ ਦੇ ਰਚਨਹਾਰ ਮਹਾਂ ਰਿਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੈ। ਵੇਦਾਂ ਵਿਚ ਹੁਕਮ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਮਨੁਸ਼ ਮਾਤਰ ਲਈ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਕੇਵਲ ਇਹੋ ਇਕੋ ਰਸਤਾ ਹੈ।"
ਹੁਣ ਪੰਡਤ ਜੀ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਾਇਤਰੀ ਤੇ ਸੰਧਿਆ ਸਿਖਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੁਢਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਮੰਤਰ ਯਾਦ ਕਰਾਣ ਲਗੇ।
ਪੰਡਤ ਜੀ ਨੇ ਆਖਿਆ:- "ਓਂ ਸ਼ਨੋਂ।"
ਤਿੰਨਾਂ ਬੁਢਿਆਂ ਆਖਿਆ:- "ਉਂ ਸ਼ਨੋਂ।"
ਪੰਡਤ ਜੀ:- "ਦੇਵੀ"
ਬੁਢੇ:- "ਦੇਵੀ"
