ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਗੱਡਾ
ਗੱਡਾ ਇਕ ਸੀ ਤੁਰਿਆ ਜਾਂਦਾ
ਖਿਝਦਾ, ਕ੍ਰਿਝਦਾ, ਤੇ ਕਰਲਾਂਦਾ
ਸਾਰੇ ਜਗ ਨੂੰ ਘੂਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਤੇ ਕਿਸਮਤ ਤੇ ਝੂਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਆਖੇ, ਕੋਹ ਜ਼ਮਾਨੇ ਆਏ-
ਅਪਣੇ ਹੋ ਗਏ ਸਭ ਪਰਾਏ
ਵਡਿਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਮਾਣ ਨਹੀਂ ਏ
ਨਿਕਿਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਗਯਾਨ ਨਹੀਂ ਏ
ਸਭ ਨੇ ਅਦਬ ਅਦਾਬ ਭੁਲਾਏ
ਬੇਅਕਲੀ ਹੁਣ ਵਧਦੀ ਜਾਏ
ਨਿੱਕੇ ਹਨ ਮਨ-ਆਈਆਂ ਕਰਦੇ
ਵਡਿਆਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਡਰ ਭਉ ਧਰਦੇ
ਨਵੀਂ ਰੌਸ਼ਨੀ ਐਸੀ ਆਈ
ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ ਸਭ ਲੋਕਾਈ
ਸਮਿਆਂ ਐਸਾ ਰੁਖ ਪਲਟਾਇਆ
ਸਭ ਦਾ ਝੁੱਗਾ ਚੌੜ ਕਰਾਇਆ!
-੮੮-
