ਪੰਨਾ:ਜੀਵਨ ਕਥਾ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ.pdf/54

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੪੮)


ਨਹੀਂ ਸੁਣਦੇ?ਬਚਨਹੋਯਾਕਿਜਦਬੁਢੇਨੈਪ੍ਰੇਮਨਾਲਸਬਦਸੁਣਨ
ਦੀ ਚਾਹ ਕੀਤੀ, ਤੁਸਾਂਕਠੋਰ ਬਚਨਕਹੇ,ਅਰ ਸਬਦਨਸੁਣਾਯਾ
ਤਾਂ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿਚ ਬੀ ਸੁਣਨ ਦੀ ਇਛਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
ਇਸ ਵੇਲੇ ਰਬਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਹਉਮੈ ਅਤੇ ਅਹੰਕਾਰਦੀ ਬੁਧਆਗਈ
ਭਈ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਤਾਂਹੀਂ ਗਾਵਾਂਗੇ ਜੋ ਪਹਿਲੇਭੇਟ ਪੂਜਾ ਵਿਚੋਂ
ਆਪਣਾਹਿੱਸਾਠਹਿਰਾਲਵਾਂਗੇ-ਸੋਉਸਵੇਲੇ ਪੈਰੀ ਪੈਕੇਗੁਰੂਜੀਨੂੰ
ਪਰਸਿੰਨਕੀਤਾਅਰਕੁਛਦਿਨ ਪਾਕੇਤਿਨ੍ਹਾਨੇਆਖਿਆ ਕਿਸਾਡੀ
ਬੇਟੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੈ, ਜੇ ਪੰਜਸੌ ਰੁਪਯਾ ਸਾਨੂੰ ਦੇਓ ਤਾਂ ਅਸੀਂ
ਵਿਆਹ ਕਰ ਦੇਇਯੇ, ਤਾਂ ਫੇਰ ਸਬਦ ਗਾਵਾਂਗੇ । ਗੁਰੂ ਜੀ
ਨੇ ਆਖਿਆ,ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਠਹਿਰ ਜਾਓ। ਵਿਸਾਖੀ ਦੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ
ਤੁਹਾਡਾ ਸਭ ਲੇਖਾ ਚੁਕਾ ਦੇਵਾਂਗੇ । ਮੀਰ ਨੈ ਕਹਿਆ ਸਾਨੂੰ
ਅੱਜ ਲੋੜ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਵਿਸਾਖ ਤੀਕੁਰ ਕਿਸਤਰਾਂ ਉਡੀਕੀਏ,
ਕਿਤੋਂ ਉਧਾਰਾ ਹੀ ਲੈ ਦਿਓ ॥ ਗੁਰੂਜੀ ਕਿਹਾ, ਕਰਜਾ ਲੈਣਾ
ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ, ਧੀਰਜ ਧਾਰੋ ਕਰਤਾਰ ਦੇ ਰੰਗ ਦੇਖੋ । ਪਰ
ਮਾਯਾ ਨੇ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨ ਅਜਿਹਾ ਭਰਮਾਯਾ, ਜੋ ਬੋਲ
ਕੁਬੋਲ ਲੱਗੇ ਕੱਢਣ-ਅਸਾਂਹੀ ਤੁਹਡਾ ਜਸ ਗਾਉਂ ਗਾਉਂ ਕੇ