ਪੰਨਾ:ਜੀਵਨ ਕਥਾ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ.pdf/65

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੫੯)


ਵਿੱਚੋਂ ਵੱਡੇ ਦਾ ਨਾਉਂ ਅਮਰਦਾਸ ਜੀਪਰਸਿੱਧ ਹੋਯਾ,ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ
ਜਨਮ ੧੫੨੬ ਸੰਮਤ ਵਿਸਾਖ ਸੁਦੀ ਚੌਦਸ ਨੂੰ ਡੇਢ ਪਹਿਰ
ਰਾਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੋਯਾ । ਜਦ ਤੇਈ ਵਰਹੇ ਦਸ ਮਹੀਨੇ ਦੇ
ਹੋਏ ਤਾਂਸੰਮਤ ੧੫੪੯ ਮਾਘੀ ੧੧ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਯਾ
ਮਣਸਾ ਦੇਈ ਇਸਤ੍ਰੀ ਆਈ-ਕੰਮਖੇਤੀਅਰਵਣਜਵਾਪਾਰਦਾ
ਕਰਨ । ਮੋਹਰੀਜੀ,ਮੋਹਨਜੀ,ਦੋ ਪੁਤ੍ਰ ਅਰਬੀਬੀ ਦਾਨੀ,ਬੀਬੀ
ਭਾਨੀ ਦੋ ਪੁਤ੍ਰੀਆਂ ਹੋਇਯਾਂ । ਹਿਰਦਾ ਸੁੱਧ,ਦਯਾਦੀਨਿੱਧ,ਅਰ
ਵੈਸ਼ਨਵੀ ਮਤਾ ਇਕਾਦਸੀਵਰਤਰੱਖਣ-ਮਨਵਿਚ ਤੀਬ੍ਰਵੈਰਾਗ
ਰਾਤ ਦਿਨ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਭਈ ਮਨੁੱਖ ਜਨਮ ਬਿਰਥਾ
ਬੀਤਦਾ ਹੈ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਸੁਫਲ ਹੋਵੇ । ਸੂਰਜ
ਦੇਖੇ ਬਿਨਾਂ ਕਮਲ ਕਿਸਤਰਾਂ ਖਿੜੇ । ਵਰਹੇ ਦੇ ਵਰਹੇ ਸ੍ਰੀਗੰਗਾ
ਜੀਦੇ ਸਨਾਨ ਦਾ ਨੇਮ ਕੀਤਾ-(ਓਂ ਨਮੋ ਭਗਵਤੇ ਵਾਸੁ ਦੇਵਾਯ)
ਏਹ ਜਾਪ ਕਰਨ,ਹੋਰ ਪੂਜਾ ਪਾਠ ਵਰਤ ਨੇਮ ਤੀਰਥ ਆਦਿ
ਧਰਮ ਕਰਮ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣ । ਵੀਹਵੀਂ ਵਾਰਗੰਗਾਤੇਆਉਂਦੇ
ਹੋਯਾਂ,ਮੇਹੜੇ ਨਾਮੇ ਗਿਰਾਉਂ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਥੱਕੇ ਆਏ
ਦੁਪਹਿਰਾਂਵੈਲੇਟਿਕ ਗਏ । ਤਾਂ ਦੁਰਗਾਨਾਮੇਸਾਰਸੁ ਤਬ੍ਰਾਹਮਣ