ਪੰਨਾ:ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਸੰਗ ਸ੍ਰੀ ਮਤੀ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ - ਸ. ਸ. ਚਰਨ ਸਿੰਘ.pdf/33

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

(22) ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਸੁਣ ਕੇ ਮਰਹੱਟੇ ਤਾਂ ਡਰਦੇ ਮਾਰੇ ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਪੇ ਹੀ ਨੱਠ ਗਏ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਮੀਰ ਆਪਣੇ ਕਰੋ ਫਿਰ ਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਖਲੋਤੇ । ਗੱਲ ਕੀ ਅਜਮੇਰੀ ਦਰਵਾਜੇ ਦੇ ਪਾਸ ਸਿੱਖ ਨੇ ਇਕ ਭਾਰੇ ਸੰਗਮ ਵਿਚ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਂਜ ਦੇ ਕੇ ਲੱਟ ਮਾਰ ਅਰੰਭ ਦਿਤੀ । ਕਈ ਥਾਈ ਅੱਗਾਂ ਲਾਈਆਂ ਅਤੇ ਮਨ ਭਾਉਦੀ ਦੌਲਤ 'ਲੱਟ ਕੇ ਮਜਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਲ ਤੇ ਜਾਂ ਡੇਰੇ ਲਾਏ । ਕੜਾਹ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਅਤੇ ਲੰਗਰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬੱਕਰੇ ਝਟਕਾ ਕੇ ਵੱਡੇ ਅਨੰਦ ਨਾਲ ਗੱਫੇ ਛਕੇ । ਸ਼ਾਹ ਆਲਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਜ਼ੀਰ ਸਆਦਤ ਅਲੀ ਨੇ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਅਮੀਰਾਂ ਦੀ ਕਰਤੂਤ ਅਤੇ ਸਿਖਾਂ ਦੇ ਕਰੋਧ ਦਾ ਹਾਲ ਸੁਣਿਆਂ ਤਾਂ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਕੰਬ ਉਠੇ।ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਵਕੀਲ ਭੇਜਕੇ ਬੜੀ ਦੀਨਤਾ ਨਾਲ ਸਦਾਰ ਬਘੇਲ ਨੂੰ ਜੋ ਓਸ ਸਮੇਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁਖੀ ਸਰਦਾਰ ਸੀ ਸੱਦ ਘੱਲਆ। ਓਹ ੫oo ਸਿੱਖਾਂ ਸਣੇ ਆਯਾ। ਵਜ਼ੀਰ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ। ਕੁਝ ਗੱਲ ਬਾਤ ਦੇ ਮਗਰੋਂ ਵੀਰ ਨੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਵਲੋਂ ਇਕ ਆ ਪਤ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਗੁਰਦਾਰੇ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਖੁੱਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਗਈ । ਸਰਦਾਰ ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਾਕੀ ਪੰਥ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੋੜ ਘੱਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪ ਆਪਣੇ 4oo ਸਿੱਖਾਂ ਸਣ ਕੁਟਵਾਲੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਰਾਜ ਨਿਅਉ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਨਾਲੇ ਗੁਰਦਾਰੇ ਬਣਾਉਣੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਗੁਰਲ ਸੰਘ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨਾ