ਪੰਨਾ:ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਸੰਗ ਸ੍ਰੀ ਮਤੀ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ - ਸ. ਸ. ਚਰਨ ਸਿੰਘ.pdf/61

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

(੫੫) ਬਣਕੇ. ਸ਼ਹਜ਼ਦੇ ਨਾਲ ਏਸਦਾ ਨਿਕਰ ਕੀਤਾਜਾਵੇਗਾ। ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਮਣੇ ਖੜਾ ਹੋਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਵਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ ਲੜਕੀ ! ਪਹਲਾਂ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਹਾਲ ਬਿਆਨ ਕਰ । ਤੂੰ ਕੌਣ ਹੈ ? ਕਿੱਥੋਂ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ? ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਦੇ ਹੱਥ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਆਈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਤੂੰ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ? ਦੇਖ ! ਨਿਧੜਕ ਹੋ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਸੱਚ ਸੱਚ ਦੱਸ ਦੇਹ, ਮੈਂ ਤੱਗੜਾ ਕਰ ਝਾ ਹਾਂ ਕਿ ਏਸ ਨਉ ਦੇ ਤਖਤ ਤੇ ਬੈਠਕੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਚਾਉਂ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ | ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕੁਝ ਧਾਰਜ ਆਈ, ਉਸ ਦਾ ਹੌਸਲਾ ਦੁਣਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ “ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸਲਮਤ ! ਮੈਂ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਸਿੱਖ ਦੀ ਧੀ ਹਾਂ, ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਹੈ,ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਚਲਾਣਾ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਇਕ ਜੱਥੇ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸਾਂ, ਹੋਰ ਨi ਜੱਥਿਆਂਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਡ। ਜੱਥਵੀ ਏਥੇ ਆਯਾ ਸੀ । ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਲ ਵਿਚ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਬੇਗਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਨ ਲਈ ਜੇਹੜੀਆਂ ਪੰਜ ਸਿੰਘਣੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਓਹਨਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਮੈਂ ਵੀ ਸਾਂ । ਜਦੋਂ ਸਾਡਾ ਲਸ਼ਕਰ ਏਥੋਂ ਤੁਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਇਕ ਥਾਂ ਡੇਰਾ ਹੋਇਆ, ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਇਕ ਸਹੇਲੀ ਨਾਲ ਲਸ਼ਕਰ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦੂਰ ਜੰਗਲ ਵੱਲ ਗਈ ਸਾਂ,ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਪਿਛੇਹ ਗਈ । ਏਨੇ ਨੂੰ ਚਾਰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਪਿੱਛੋਂ ਆ ਕੇ ਇੱਕ