ਪੰਨਾ:ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਸੰਗ ਸ੍ਰੀ ਮਤੀ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ - ਸ. ਸ. ਚਰਨ ਸਿੰਘ.pdf/67

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

(੬੧) ਕਰੈ ਪੂਜਾ ਕੱਦ ਸਿਰ ਨਿਵਇ ॥ ੨ ॥ ਕੋਈ ਪੜੈ ਬੇਦ ਕੋਈ ਕਤੇਬ ॥ ਕੋਈ ਓਢੈ ਨੀਲ ਕੋਈ ਸੁਪੇਦ ॥੩॥ ਕੋਈ ਕਹੈ ਤੁਰਕੁ ਕੋਈ ਕਹੈ ਹਿੰਦੁ। ਕੋਈ ਬਾਛੈ ਭਿਸਤੁ ਕੋਈ ਸੁਰਗਿੰਦੂ ॥੪} ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਤਾ ਪ੍ਰਭ ਸਾਹਬ ਕੀ ਤਨਿ ਭੇਦ ਜਾਤ || ੫॥੯॥ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਦੇ ਤਿੱਖੀ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਭਰੀ ਕੜਕਵੀ ਅਵ1 ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਏਸ ਨਿਕੇ ਜੇਹੇ ਅਸਰ ਰੇ ਵਖਯਾਨ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੱਡੇ ਹੈਰਾਨੀ ਭਰੇ ਮਨ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆਂ। ਕਾਜ਼ੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਬੋਲਣ ਵਾਸਤੇ ਉਠਣ ਹੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਪਰ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ ਓਸ ਨੂੰ ਸੈਨਤ ਨੇਲ ਬਿਠਾ ਦਿਤਾ,ਅਤੇ ਆਪ ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਲੜਕੀ ! ਤੇਰੇ ਖਿਆਲ ਵਡੇ ਚੰਗੇ ਹਨ, ਤੇਰੀਆਂ ਗੱਲ ਤੋਂ ਮਲੂਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਕੁਝ ਇਲਮਵਾਨ ਵੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਾਸੋਂ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਗੱਲ ਪੁਛਦਾ ਹi, ਤੂੰ ਏਹ ਦੱਸ ਕਿ ਤੂੰ ਮੁਸਲਮਾਨੀ ਬਣ ਕੇ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਨਾਲ ਨਿਕਾਹ ਕਰਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ? ਮੇਰੀ ਬੜੀ ਖ਼ਾਹਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਏਹ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲਵੇਂ,ਪਰ ਜੇਕਰ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਜਬਰੀ ਨਹੀਂ ਬਨਾਂ ਵਿਚ ਕਰ । ਮੈਨੂੰ ਉਮੈਦ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਜੰਗ ਕੰਗਲੀ ਦੀ ਦਸ਼ ਵਿਚ ਭੁੱਖੀ ਤਿਹਾਈ ਟੱਕਰਾਂ ਮਾਰਨ ਨਾਲੋਂ ਪਤਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਗ਼ਮ ਬਣ ਕੇ ਸੁਖ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਚੰਗਾ ਸਮਝੇਗੀ ? ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ fਮਿੱਠਤ ਭਰੇ ਬਚ ਨਾਂ ਤੋਂ ਸਾਰੇ