________________
(੨) ਕਰਦਾ ਦੋ ਸੌ ਸਿਆਹ ਪੋਸ਼ 'ਕਿਲੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਘੇਰਾਬੰਕੇ ਖਲੋ ਗਏ, ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਗਲੀਚਾ : ਵਿਛਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦ ਜੜਾਉ ਕੁਰਸੀ ਰੱਖੀ ਗਈ ਜਿਸਦੇ ਉਤੇ ਬੁੱਢਾ ਸੁਲੇਮਾਨ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਉਤਰ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ,ਰਾਤਦਾ ਹੋਨੇਸ ਚਹੁੰ ਪਾਸੀਂ ਪਸਰ ਦਾ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਕਈ fਸਪਾਹੀਆਂ ਨੇ :ਮਸ਼ਾਲ ਜਗਾ ਕੇ ਫੜ ਲਈਆਂ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਪਲ ਮਗਰੋਂ ਚਾਰ ਸਆਹ ਪੋਵਾਂ ਨੇ ਇਕ ਹਥਕੜੀਆਂ ਖੇੜੀਆਂ ਨਾਲ ਜਕੜੇ ਕੋਦੀ ਨੂੰ ਲਿਆ ਕੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਸਾਮਣੇ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿਤ, ਏਹ ਕੈਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਨੌ ਜੁਆਨ ਕੇਵਲ ੧੮-੨੦ ਵਰ੍ਹੇ ਦੀ ਉਮਰ ਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਦਾੜੀ ਮੁੱਛ ਦਾ ਅਜੇ ਮਸਾਂ ਉਤ ਰਾਓ ਹੀ ਸੀ, ਸਰੀਰ ਭਰਵਾਂ, ਅੰਗ ਸਡੋਲ ਅਤੇ ਏਸ ਬੇਵਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਖੁਸੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਵੀ ਸੰਤਾਂ ਓਸਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ, ਸਿਰ ਉਤੇ ਖੱਦਰ ਦਾ ਇਕ ਸਾਵਾ ਜੇਹਾ ਬੱਧਾ ਹੋਯਾ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਥਾਂ ਥਾਂ ਤੋਂ ਨਿਕਲੇ ਹੋਏ ਵਲ ਤੋਂ ਸ਼ਕ ਪੈਦਾ ਸੀ ਕਿ ਏਹ ਜੁਆਨ ਸਿੱਖ ਹੈ । ਕੈਦੀ ਨੇ ਆਂਉਦਿਆਂ ਸਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਰੋਹ ਭਰੀ ਨਿਰਾਸਤਾ ਵਾਲੀਆਂ ਮੋਈਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਚੇਹਰੇ ਉਤੇ ਗੱਡ ਦਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਬੁਢੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਪਚ ਰੋਅਬ ਭਰੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਹਾਂ ਹਾਂ ਐ ਬਹਾਦਰ ' ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਦਿਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੱਸਆਂ : ਸੀ, ਨਾਮ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ ਹੈ,
