ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ
ਖਾਕੀ ਪੁਤਲੇ ਲਾਏ ਜੋ ਗਿਆਨ ਚਿਸ਼ਮੇਂ,
ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਚੋਂ ਹਾਜ਼ਰ ਹਜ਼ੂਰ ਦਿਸੇ।
ਦਸ ਜੋਤਾਂ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਦੀ ਜੋਤ ਵਿਚੋਂ,
ਸਾਮਰਤਖ ਹੀ ਚਮਕਦਾ ਨੂਰ ਦਿਸੇ।
ਔਖੀ ਘਾਲਣਾ ਘਾਲੀ ਮਨਸੂਰ ਲਭਾ,
ਚਾਹੇ ਏਸ ਰਾਹੀਂ ਹੁਣੇ ਤੂਰ ਦਿਸੇ।
ਇਕ ਇਕ ਤੁਕ ਇਸ ਦੀ ਅਖਰ ਇਕ ਇਕ ਚੋਂ
੧ ਓਅੰਕਾਰ ਦਾ ਜਲਵਾ ਜ਼ਰੂਰ ਦਿਸੇ ।
ਸਿਖਿਆ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਆਤਮਿਕ ਰੂਪ ਅੰਦਰ,
ਸਾਫ ਨਾਨਕ ਗੋਬਿੰਦ ਹਜ਼ੂਰ ਦਿਸੇ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੱਚ ਆਖਾਂ ਸਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਤੋਂ,
ਸਾਰਾ ਜੱਗ ਜਹਾਨ ਹੀ ਕੂੜ ਦਿਸੇ ।
ਇਹ ਉਹ ਬਾਣੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤੇ,
ਵਾਸਾ ਵਿਚ ਸਚਾਈ ਦੇ ਪਾਈਦਾ ਏ ।
ਇਹ ਉਹ ਪਾਰਸ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸਦੇ ਛੋਹਨ ਬਦਲੇ,
ਸੁਧਾ ਕੰਚਨ ਤੋਂ ਵਧ ਹੋ ਜਾਈਦਾ ਏ।
ਹੈ ਉਹ ਇਹੋ ਸੰਜੀਵਨੀ ਰਸ ਜਿਸ ਦਾ,
ਪੀਤੇ ਸਦਾ ਲਈ ਅਮਰ ਹੋ ਜਾਈਦਾ ਏ।
ਸੋਮਾਂ ਪਿਆਰਾਂ ਮਿਠਾਸਾਂ ਦਾ ਹੈ ਇਹੋ,
ਟੁਭਾ ਲਾਂਦਿਆਂ ਰੋਗ ਗਵਾਈਦਾ ਏ ।
-੨੭-
