ਪੰਨਾ:ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਨੋਕ ਤੇ.pdf/56

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਏਹਦੀ ਰੱਤ ਡੁਲ੍ਹੀ ਜਿਹੜੇ ਖੇਤ ਅੰਦਰ,
ਕੌਮਾਂ ਓਸ ਥਾਂ ਤੇ ਧੋਣੇ ਧੋਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਏਹ ਨਹੀਂ ਖੇਡਦਾ ਉਹ ਹੋਲੀ ਜੀਹਦੇ ਕਾਰਨ,
ਜਿੰਦਾਂ ਹਿੰਦ ਦੇ ਭਾਗ ਨੂੰ ਰੋਂਦੀਆਂ ਨੇ ।

ਏਹਨੇ ਤਨ ਨੂੰ ਵਾਰ ਕੇ ਦਸ ਦਿਤਾ,
ਏਦਾਂ ਘੋਲ ਘੁਮਾਈਦਾ ਤਕ ਚੋਲਾ।
ਆਪਾ ਵਾਰ ਕੇ ਦੇਸ ਬਚਾਣ ਖਾਤਰ,
ਜਗੋਂ ਵਖਰਾ ਖੇਡਣਾ ਅਸੀਂ ਹੋਲਾ ।

ਏਹਨੂੰ ਥਾਪਣਾ ਮਿਲੀ ਜਗਦੀਸ਼ ਜੀ ਦੀ,
ਕਾਮਲ ਵੀਰ ਹੋਇਆ ਤੇ ਰਣਧੀਰ ਹੋਇਆ ।
ਰਗ ਰਗ ਬੁੜ੍ਹਕਦੀ ਏਸ ਦੀ ਜੋਸ਼ ਅੰਦਰ,
ਜੁਸਾ ਏਸ ਦਾ ਵਾਂਗ ਬਲਬੀਰ ਹੋਇਆ ।
ਰਾਵਣ ਕਾਲ ਨੂੰ ਬਨ੍ਹ ਨਾ ਸੱਕਿਆ ਸੀ,
ਐਪਰ ਏਸ ਅਗੇ ਸਿਧਾ ਤੀਰ ਹੋਇਆ ।
ਏਹ ਅਕਾਲੀ ਹੈ ਸੁਤ ਅਕਾਲ ਜੀ ਦਾ,
ਏਸੇ ਕਾਰਨੇ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ਹੋਇਆ।

ਏਹ ਨਾ ਹੋਛੀਆਂ ਹੋਲੀਆਂ ਖੇਡਦਾ ਏ,
ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਗ ਨਾ ਨੱਚਦਾ ਬਨ੍ਹ ਟੋਲਾ ।
ਏਹ ਤਾਂ ਕੌਮ ਦੀ ਰਖਿਆ ਲਈ ਖੇਡੇ,
'ਵੀਰ' ਪਿਆਰ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰੇਮ ਮਈ ਹੋਲਾ ।

-੫੨-