________________
ਗੁਜਖਮਾ-ਭਾਗ3 . (੧੧) ਮਹ: ਦਲੀਪਸਿੰਘ ਨੂੰਲੱਗੀਕੇਗੁਰਮਤਾ ਕਰਕੇ ਮਵੇਜਾਗੀਰਦੈਣ ਤੇਕੌਰਪਸ਼ੌਰਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਰਵਾਉ ੪੭੬ ਣਦਾਕਾਰਣਪੁੱਛਣਲਈਜਵਾਹਰਨੂੰ ਛਾਉਣੀ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾ ਭੇਜਆ ਵਜ਼ੀਰ ਡਰਿਆ ਤੇ ਬਥੇਰੇ ਟਾਲੇ ਵਾਲੇਕੀਤੇ ਓੜਕ ਜਦ ਖਾਲਸਾ ਜੇਦ ਚਾੜਿਆ ਦੇਖ | ਤਾਂ ਫੌਜਦੇ ਪੈਂਚਾਨੂੰਕੁਛਦੇਕੇ ਜਾਨਛੁਡਾਉਣ ਲਈ ਮੋਹਰਾਂਹੀਰੇ ਮੋਤੀਨਾਲ ਲੈਕਰ |ਅਪਣੇ ਭਣੇਵੇਂ ਮਹਾਰਾਜੇ ਦਲੀਪਸਿੰਘ ਸਮੇਤ ਹਾਥੀ ਉਪਰਚਨਜੰਝ ਸਮੇ ਫੌਜ ਇਚ ਗਿਆਰਾਣੀ ਜੈਦਾਂ ਡੀਓਗਦੀਸਹਾਯਤਾ ਵਾਸਤੇ ਪਾਲਕੀਏਚ ਪੰਛੋਗ ਈ ਤੇ ਅਕਲ ਤਾਂ ਬਥੇਰੀਕੀਤੀਪਰਔਤਨੇਕੋਈ ਚੱਲਣਤੀ ਓਨਕ ਜਾਨਦਾ ਬਦਲਾ ਜਾਨੰਦੇਣੀਪਈ ਲੱਚਹੈ ਜੋਕਰੇਸੋ ਭਰੇ।ਪਹਿਲੇਤਾਂ ਕਾਯਦੌਖੁਜ . ਬਫੌਜ ਨੇਸਲਾਮੀਲਈ ਫੇਰਤਿਲੰਗ ਤੇ ਅਧਿਆਂਨੇਹਾਥੀ ਨੂੰ ਘੇਰਕੇ ਢੋਤਸ਼ ਹੀ ਪੁੱਛ ਪਸ਼ੌਰਾਸਿੰਘ ਮੇਂ ਮਰਯਾ ਤੇਣਨੂੰਜਾਗੀਰਦਿੱਤੀਹੈ,ਏਸ . ਦਾਜਵਾਬ ਭੀਕੇਸੇ ਨੇ ਨਾ ਸੁਣਿਆ ਤੇ ਦਲੀਪਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕੁਫ਼ਤ ਵਿਚੋਂ ਮੋਕੇ ਜੜ ਜੂ। ਨੂੰ ਸੰਗੀਨਾਲ ਵਿੱਕੇ ਮਾਰ ਦੌਲਤਵੰਡਣ ਲਈਰਾਣੀ ਦੀ ਕੋਰ ਸਾਰਾਤਏਕ ਤੰਬੂ ਵਿੱਚ ਵੈਣ ਪਾਂਉਦੀ ਤੇ ਫੌਜ ਦੇ ਜੁਲਮਉੱੜ ਹੱੜ ਮਲਦੀ ਰਹੀਨਰਕੇ ਭਾਈ ਲੌਬਲੈਕੇ ਫੂਕਣਗੀਤਾਂ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਦੋਸ ਦਾਰਨੀਆਂ ਚਾਰਗੋਲੀਆਂ ਮਤੀ ਹੋਣਲਈ ਲੱਖਾਂ ਰੁਪਏ ਦੇ ਜਨਉ ਨਹਣੇਕਪੜੇ11 ਹਿਨਕੋਦੌਲਤ ਵੰਡਦੀ ਹੋਈ ਆਗਈਆ ਓਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਕ ਰਾਹਿਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਖਰੜਲੰਮੀਤਭੀ ਦਯਾਨਾਆਈ ਲੋਫਤੇ ਹੰਕਾਰਨੇਐਡੀ ਮੇਲੀਦੀ ਪੁੱਠਨਾਈਜੋਸਤੀਆਂ ਨੂੰਭੀਉਣ ਪੁੱਤਲਿਆਉਹ ਵਿਚਾਰੀ ਆ ਬਦਅਸੀਸ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਅਪਣੇ ਪਤੀਨਾਲ ਅਸੂ ਸੇ ੧੬੧ ਨੂੰ ਸਨੂੰ ਮਰੀਆਂ ਜਵਾਹਰਾਮਦੇ ਮਰੇ ਪਿੱਛੋਂ ਰਾਣੀ ਨੇਕਈ ਲਾਯਕ 2 ਸਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵਜੀਕਰਨ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਰੋਫ਼ੌਜਤੰਤਰਦੇ ਕੇਮੇਲ ਮੌ ਕੇ ਓਦੋਂ ਫੌਜਵਿੱਚ ਜਿਹੜੇ ਪੈਚ ਬਣੋ. ਹੋਏਥੇ ਓਵੇਹੁਕਮਨਾਲ ਸਬ ਕਾਰਬਾਰ ਹੁੰਦਾ ਜੋਕੋਈ ਓਦੀ ਗੱਲ ਮੋੜਦਾ ਓਹੋ ਜਾਂਦਾ।ਜਦਾਰਾਣੀ ਜਿੰਦਕੌਰਨੇ ਪੈਂਚਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰਹੋਕੇ ਇੱਕ ਜਤਾਂ ਕੀਤਾ ਪਰ ਪੂਰਾ ਨਾ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਏਹੋ ਲਾੜੀਮੱਝੇ !
Digitized by Paniab Digital Library / www.paniabdigilib.org
