________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ . (੧੨) ਗੁਰੂ-ਭਾਗ੧ ਰਾਜਧਾਨੀਹੋਚੁਕਾਹੈ।ਸਰੀਰੰਗਜੀਦੇਮੰਦਰਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਾਵੇਰੀ ਨਦੀਪਾਰਹੋ ਤੰਦੌਰ ਏਰ ਜਾਉਤਰੇ ਸਬਦ ਸੁਨਕੇਅਨੰਤਲੋਗ ਗੁਰੂਜੀਦੇ ਆਰਕਾਰੀ ਹੋ ਗਏ ਏਸੇਕ ਰਕੇ ਓਥੇ ਹੁਣਭੀਗੁਰੂਕੇ ਸੇਵਕਾਂ ਨੇ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਬਨਾ ਰੱਖੀ ਹੈ ਓਥੋਂ ਗੁਰੂਜੀਊਚ ਨਾਪਲੀ ਨਾਂਗਾਪਟਨ ਮੁਲਕੋਟੇਵਾ ਸੈਲਕਰ ਕੰਡਕੋਣੇਦੇਮੇਲੇ ਪਰਜਾ ਪਹੁੰਚੇ ਮਰਦਾਨੇ ਤੋਂਰਬਾਬਬਜਾਏ ਸਬਦ ਗਾਯਾ ਤਾਂ ਬਾਬੇਦੀਸਤੀਨਾਲ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਮਨਫਿਰ ਗਏ, ਬਾਬੇਵੇ ਚਰਨੀਆਏਲਗੇ ਸਬਨੂੰ ਸੱਤਨਾਮਮੰਤੁ ਸੰਚਾਰਾਹ ਦੱਸਕੇ ਬੇਕਾਹੀਨਦ ਸੈਂਪਰ ਪੁਲੀਯਮਕੋਵਿਚ ਪੌਂਚਕੇ ਬਹੁਤ ਲੋਗਾਂਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ਰਫ਼ੀ ਭਗਤੀਵਿਰ ਜੋੜਦੇ ਭਏ,ਏਥੇਖੀਧਰਮਸਾਲਾ ਬਾਬੇਦੀਹੈ। -ਏਥੋਅੱਗੇ ਸੈਂਤਬੀ ਧਰਾਮੇ ਪਹੁੰਚ, ਪੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਮਤ ਦੇ,ਪਰਮੇ ਦੀਭਗਤੀਕਰਨਲਾਯਾ ਤੇ ਮਰਦਾਨੇ ਦੇਝਕਰਨੇ ਪਰ ਰਾਮਚੰਦੂਜੀ ਦੀਕਥਾ ਸੇਤ ਬੰਧਨ ਲੰਕਾਮਾਰਨਆਂ ਦਿਕ ਸਾਰੀ ਰਾਮਾਯਣਸੁਣਾਈ ਏਥੇਤੀ ਬਾਬੇਦਾ ਇਕ ਬੜਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮੰਦਰਹੈ॥ { ਏਥੋਂਤੁਰ ਗੁਰੂਜੀ ਰਾਸਕੁਮਾਰੀਦੇਵੀਦੇ ਮੰਦਰਪਰਬਤਦਾ ਝਾਕਾਲੇਕੇਮਰਦਾਨੇ ਦੇ ਕਹਿਣੇਪਰ ਸਮੁੰਦੂਰਹੋ, ਸੰਗਲਾਦੀਪਵਿੱਚ ਜਾਰੇ ਏਸੇਨੂੰ ਸੀਲੋਨ ਤੇ ਲੋਕਾ ਭੀ ਆਖਦੇ ਹਨ- ਜਦਗੁਰੂੜੀਵਨਾਭਜਾਦੇਸਾਰੇਰਗਏ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਬਦ ਸੁਣਕੇਬਹੁਤਲੋਕ ਸੇਵਬਣਗਏ,ਤੇਹਰਦੇਲੋਗਾਂ ਬਾਬੇਈਮਹਿਮਾ ਸੁਣਕੇ ੧ ਆਖਦੇਹਨਾਕਏਮਹਾਦੇਵਦੀਪਿੰਡੀ ਰਾਮਚੰਦੂਜੀਨੇਪੁਲ ਬੰਨ ਦੇਵੇਲੇ ਥਾਪੀਸੀ ਸੋ ਕਾਲੇ ਪੱਥਰਦਾਡੇਡ | ਡ ਲੋਹੇ ਓਹਮੰਦਰਬਹੁਤਬਹੇੜੇਦਨਦੇਵਡੁਭੀ ਦੀਵੇ ਬਲਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਦਰਸ਼ਨ ਹੁੰਦਾਹੈਰੀਗੋ ਕੀਦਾਜਲਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗਾ ਲੈਕੇਲੋਰ) ਚਉਦੇਹਨਾਏਕਰੰਗੀ ਪੰਆਂਦੀਓਥੇ ਭੀਦੇਖੀ ਜੋਕੋਈਅਮੀਰ,ਸੋਡ ਜਾਦਾਹੇ ਤਾਂ ਪੰਡੋਆਖਦੇ ਹੈ ਜੇਮਸੀਂ ਬੇਦਮੰਤਜਪਕਸ਼ੇਣਜੀਨੂੰਪੁਸੀਕਰੀਏ ਤੇ ਤੇਰੀਭੇ ਸ਼ਿਵਜੀਆਪਉੱਤੋਂ ਕੇਲਵੋ ਤਾਂ ਤੂੰਸਾਨੂੰਕੀਦੇਵਿੰਗਾ ਅਰਮਾਨੀਲੋਗਰਮੰਨਕੇਬਹੁਤ ਧਨਦੇਣਾ ਕਰਦੋਹਤਾਂ ਜਾਤੂਨੂੰਦਸਕ ਦਮਦੇਫਾਸਲੇਪਰ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਥੇ ਸਬਜਾਖੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਓਨੂੰ ਅਗੇਪਾਂਡੇ ਦੇਸੇਵਾਏ ਹੋਰ ਕੋਈ | ਹੀਂਜਾਂਦਾਇਕ ਪੰਡਾਲਚਲਾਂਉਦਾਹੈਤੇ ਦੁਸਰਾ ਪੰਡਾ ਦੀਨੂੰਨੀਵਾਂ ਕਰਦਾਹੈ।ਸਿਵਲਿੰਗਦੀ ਛਾਯਾ ਉੱਗੀ ਹੋਜਾਂਦੀਹੈ, ਖੰਡੇ ਧੰਨਧੰਮਕਾਉਕੇ ਓਸਦੀਤਾਰੀਫਕਰ ਦੌਲਤ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਏਸੇਤਰਾਂ ਸੈਂਕੜੇਮੂਰਖ ਅਗਨੀ ਲੋਗਡੰਗਾਂਨੂੰ ਧਨ ਦੇ ਆਂਉਦੇ ਹਨਏਹੋਜੇਹੇ ਹੋਰਭੀ ਕਈਫ਼ਲ ਦੇਖਕੇਮੰਦੂੱਦੇ ਪੂਜਾਰੀ ਜਾਲੋਗਾਂਧਨਬੋਲਕੇ ਡੰਗਦੇ ਰਹਿੰਦੇਹਨਾਏਸੇਵਾਏ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਪੂਜਾਰੀਬਦਮਾਸ਼ ਏਹਖਿਤਾਬਪੁਜਾਰੀਆਂਨੂੰਦੇ ਹੈਡ-ਜੇਕਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਬ ਠੱਗੀਆਂ ਲਿਖਣਲਗੀਏ ਤਾਂ ਇਕ ਗੰਥਹੋਰਬਨਜਾਵੇ।= .
Digitized by Panjab Digital Library | www.paniabdigilib.org
