________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ( ੪ । ਭਾਗ ਜੋਬਨਜੋਮਜੋਸ ਜਬਰਾਈਚਮਤਕਾਰ ਚੁਝੀ ਚਾਲਾਕੀਪਨਖਰਾ ਦਾਇਅਦਾ ਇਨਕੀਕਨਫਨਲੋਲਲਹਿਰਾਟਨਾਚਟਕਪਟਕਤਾਮਟਕਾਦਿਖਾ ਨਾਖਿਰੇ ਮਿਰੇ ਅਧਖਰੇ ਢਰੈਕੋਫੈਲੇਫੁਲੇ ਫਬੇ ਫਰੇਕੋਪਚੇਤਨਖਨਚਤੁ ਰੇਤ ਚੋਰਮੋਹੇ ਹੋਏਨਕੋਤਜੋਰਪਹਰੇ ਭਰੇਮਦਮਦੇ ਚੁਟਤਰਸਪਰਸੀ ਆਸ਼ਕ ਭੌਰ ਰਹੇਫਰਿਕਨੇ ਪਲਸਾਫਲੁਧਤੀਖੇਜ਼ਧਿਕ ਅਮੀਤੈਬੇਖ ਤੇ ਬੀਖੇਪਦਾਰਦ ਦੂਖਦਰੇਗ ਨਸਾਵਰੋਗ ਸੋਗਲਾਵਨਮੇਟਾਅਨਕੂ ਲੈ ਕਾਹੂਡੇਕੂਲੇਟਰਸ ਮਿਰਸਅਨਿਕਤੂਲੈਂਡ ਅਨੈਤੈ ਦੇਤਜਾਏ ਮੋਦ ਮੋਦ ਬਿਨੋਦ ਏਕੈਂਪ 20 ਦੌਹਰਾ ਆਧਿਭੁਤਬਾੜੀ ਜਗ 3 ਲਬਰਚੀ ਰੁਚਰ ਕਰਤਰਾਜਨਚੇਤਨਜੁਗਤਾਂਤਕੀ ਬਰਨਨਕਰੀ ਉਦਾਰਾ ਸੁਰਨਰਮੁhਜਨਮਸੁਰ ਗਨ ਪਸੂ ਪੰਛੀਲੋਆ ਭਰਮ ਰਹੇ ਸਬ ਕੁਅਰ ਮੋਮੋਹਿਤ ਇਸਮਾਂਹਿ॥੪੩ਹਰਹਰਸੈਮੈਂਭਰ ਰਹੀਓਤ ਪੋਤਪ੍ਰਭਜੋਤਾਬੀ ਜਾਛਸਮਏਕ ਬਪੁ ਸਬ ਕਿਛੁ ਪ੍ਰਭੁਤੇ ਹੋਤਾ।231(ਆਪੋਰਸੀਆ ਆਪ ਰਸ ਆਪੇ ਰਾਵਣਹਾਰਆਪੇ ਹੋਵੇ ਚੋਲੜਾ ਆਪੇਸੇਜ ਭਤਾਰ ਆਪੇ ਬਹੁਧਰੰਗ ਲਾ ਸਖੀਏ ਮੇਰਾਲਾਲਾਕੁੰਨਾਨਕ ਭੀਏਸੀਹਿ ਬੋਲੇਬਰਨਰਸਾ॥੨੪॥ ਚੌਪਈ, ਅਪ੍ਰਭੂ ਬੇਅੰਤਕ੍ਰਿਆਨੇਤੈਮਰਰਨਾ ਕਾਕੋਊਲਹੇਨਅੰਤੈ।ਕੁ ਦਰਤ ਕਾਮਲਉਸਕੀਵੈਹੈਪਲਮੇਂ ਕੁਛਡੈਕਛੁਖਰੈਹੈਲਮੈਥਲ ਥਲਮੈਂ ਜਲਭਹੈ।ਉਸਰੇ ਢਾਹੇ ਢਾਹਉਹੈਰਾਵਣਮਰੂਦਲੀਪਅਵੇਹੇਦਾਰਾ ਔਰ ਸ਼ਿਕੰਦਰਜੇਹੇਬਡੇ ਬਡੇ ਆਰੂਜਕੁਰੈਹੈਪਏ ਮੌਤ ਕੇ ਪੰਜੋਮੇਨੌਬਤਦੋ ਨਚਲੇ ਬਨਾਮ ਨਿਸ਼ਾਨਘੋਨਹੈਗਜੀਵਨ ਸਦਾਅ, ਰੇਸ਼ੇਰਪਰ ਬਜਰੈਕਾਲਨਗਾਰੇ ਜੋਦਮ ਆਊ ਗਨੀਮਤਕਾਨੋਇਕ ਦਿਨਕਰ ਨਾ ਹੋਉਪਯਾਨੋਪੈਗੰਬਰ ਅਵਤਾਰ ਫਕੀਰਾ।ਦੇਵੇਬਰਟਲੀਅਮੀਰਾਪਜੇ ਸਾਜਿਸਕੋ ਸਮਉ ਪੁਕਾਰੇਪਉਡ ਉਰਚਲੇ ਗਏਥੇਨਬਾਰੇਉਬਕਾ ਅੰਤ ਕਿਨੇ ਨਹੀਂਪਾਯਾਹੀਤੇ ਬੇਅੰਤ ਕਹਾਯਾ।ਸਘੋੜੇ ਅਕਲਾਇਲਮਕੇ ਗੌਰੀਗਏ ਦੁਇ ਦਤਔਰੰਬੀਆਬਾਨਦਾਨਏਸਕਾਅਬਲੌਭੇਤਨਕੋਉਲੇ ਸਪੈੜ ਵਤਾਹੀਦੇ ਗਏਤੰਤੂਕਰਤੇਤੂੰਹੀਭਏਲਨਡਲੀਸੰਧੂ ਥਾਲੈਨਜਮੋi Digitized by Paniah Digital Library www.panjabdigilib.org
