________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ (੧੫। ਭਾਗ-ਗੁਰੂ੧ ਲਾਨਤਹੈਉਨਕੋ ਔਰਉਨਕੀਕੁਮਾਈਦਗੇਬਾਜੀ ਕਰਕੇਦੁਨੀਯਾਲੂਟਖਾਈਪੀ ਏ ਮਾਲੇ ਔਰਖਾਏਕਬਾਬਾ ਦੇਖੋਰੇ ਲੋਗੋਵੋ ਹੋਤੇ ਖਰਾਬਾ।ਜਿਸਕਾਤੂਬੇਦਾ ਉਸੇ ਉਤਾਰਾ।ਦੁਨੀਆਕੇ ਲਾਲਰ ਮੇਂਸ਼ਾਇਰਾਪਨ ਕੀਤੀਇਬਾਦਤਰਖੀਓਈ ਮਾਨਾਕਰੇ ਨਿੱਤ ਜੁਲਮੀ ਪੁਕਾਰੇਹਾਨਾਵਲੀਉਜਾੜੇਫੋਰਨਾ ਬਸਾਵੈ ਕੂਕੇਪੂਕਾਰੇ ਕੀ ਦਾਦ ਨ ਪਾਵੈਹਾਕਮਕਹਾਵੇਂ ਹਕੂਮਤਦੁਨੀਯਾ ਕਾਦੀਵਾਨਾ ਫਿਰੇਮਥੁਲੋਲੂਟੇਮੁਲਕ ਐਸ਼ ਅਸਰਤ ਕਮਾਉਦੋਜ਼ਖਕੀਆਤਸ ਆਖਰਜਲਾਇਮਿਹਰ ਸੇਨਦੇਖੇ ਦੁਨੀਆਕੇ ਦੀਵਾਨੇਹਮੇਸ਼ਾਨ ਰਹੇਗੀਰੂ ਐਨਜਾਨੇਮੰਦ ਹੋ ਕੁਨੇਕੀਕਮਾਇਪਲਾਨਕਾ ਜਾਤੋ ਪਹਿਰੇ ਨਜਾਇਗਫਲਤਕਰੋਗੇ ਤੋ ਖਾਓ ਗੇਮਾਰਬੇਟਾ ਔਰ ਬੇਟੀਲੇਹੈਨਰਮਤੋਬਾ ਕਰੋ ਬਹੁਤ ਕੀਜੇਨਜ਼ੋਰਾਦੋਜ਼ਖਕੀਆ ਗਜਲਾਏਗੀਕੋਮਸਾਇਕ ਪੈਗੰਬਰ ਕੇਤੇ ਸਾਹਖਾਨਾਨਰਹਿਸੀਐਮੀਪਰਤੋਂ ਕੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾਚਲਤੇ ਕਬੂਤਰ ਜਨਾਵਰ ਕੀਝਾਂਉਕੇਤੇ ਖਾਕਹੋਏਕੋ ਖੂਫੋਨਨਾਉਹ ਲਰੀਜਜੋਡੇਨðਈਮਾਨਾਵੋਹ ਕਾਰੂੰਡੀਆਖਰਹੂਆ ਪਸ਼ੇਮਾਨਾਹਰਵਕੂਬੰਦੇ ਇਬਾਦਤ ਬਿਸਾਰਅਸ਼ੀਵਗਫਲਤ ਸੇਬਾਜੀਹਾਰਾਤੋਬਾ ਕਰੋਹਰਵਕੁ ਕਰੋਨਾ ਗੁਨ ॥ ਨਾਨਕਾ ਇਸ ਆਲਮਸੇਤੇਰੀਪਨਾਹ= ਜਦ ਏਹ ਨਸੀਹਤਨਾਮਾ ਤੇ ਕਾਰੂਜੇਹੇ ਬਾਦਸਾਹਾਂਦੇਵੈਸ਼ਾਂਤ ਸੁਣੌਤਾਂ ਖਲੀਫੇ ਨੂੰਗੜਾ ਨਹੋਗੇਆ ਤੇਲੰਗਾਹੌਲਤਪੰਨ ਕਰਣਾਖਲੀਫੇਦੇ ਔਲਾਦਨਹੀਂਸੀ ਤੇ ਏਸਨੇਬ ਹੁਤ ਫਕੀਰਵੈਦਕਰਖੇਸੀ।ਬਾਬੇਨੇ ਆ ਏਨ੍ਹਾਂਨੂੰਛੱਡੋਗੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਬੇਟਾ ਹੋਵੇ ਗਾ।ਓਸਨੇ ਅਰਜਕੀਤੀਓਤਨਾਰਿਰ ਆਪ ਏਥੇ ਰਹੋ।ਬਾਬੇ ਮੰਨਲੀਤਾਖਲੀਫੇ ਨੇ ॥ ਮੁੱਤੀ ਸ਼ਰਫੀਆਂਦੀ ਕੇ ਸਬਨਾਂ ਫਕੀਰਾਂਨੂੰਛੱਡਦਿੱਤਾ ਤੋਂ ਬਾਬੇਦੀ ਸੇਵਾ ਵਾਲ਼ੇ ਦਮੀਮੁਕੱਰਰਕਰਾਦਿਤੇ। ਕਰਤਾਰ ਦੀ ਕੁਦਰਤਨਾਖਲੀਫੇਦੀਬੇਗਮਨੂੰਗਰਭ ਹੋਯਾ ਓਸਨੇ ਬਾਬੇਦੀਸ ਵੀਰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਅਪਣੇ ਮਹਿਲ ਵਿਚ ਰੱਖੀ ਤੇ ਏਕ ਚੋਲਾ ਪੇਰ) ਬਹੁਤ ਚੰਗੇਰੇ ਕਪੜੇ ਦਾ ਬਣਾ ਕੇ ਓਸਪਰ ਕਸੀਦਾ ਕੱਢਣਾ ਸ਼ੁਰੂਕੀਤਾ ਏਹ ਕਸੀਦਾਅਨੇਕ ਮੁਲ ਕਾਂ ਦੇ ਅੱਖਰਾਂ ਤੇ ਬੋਲੀਚ ਤੇ ਤੌਰੇਤ,ਜਬੂਰ,ਬਾਯਬਲ, ਇੰਜੀਲ, ਕੁਰਾਨ ਦਸਾ ਤੀਰ ਆਦਿਕੇਤਾਬਾਂਦੀਆਂਆਯਤਾਂ ਜੋ ਪੈਗੰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਖੁਦ ਯਮਤੇਉਪਦੇਸ਼ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
