________________
.. ਭਾਸ਼-ਗੁਰੂ* . . . ਗੁਰੂਹਰਿਕ੍ਰਿਸ਼ ਸਾਹਿਬ
। | ਗੁਰੂਹਰੇਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸਾਹਿਬ ਸੰਮਤ੧੭੧੩ਇਸ :੧੫੬ਈ: ਬਾਲ੧੬੭ ਗੁਰੂ ਸਾਉਣਵਦੀ ਬੁੱਧਵਾਰ,ਪੁਨਰਵਸੁ ਨਛੱਤ, ਰਘਵੀਦੈਨਚਰੇ , ਗੁਰੂਹਰਿ ਇਡੀਦੇ ਘਰ ਮਾਤਾ ਵਿਜ਼ਨਕੌਰਦੇ ਪੇਟੋਕੀਰਤਪੁਰਵੇਚਣਹੋਏ ਤੇ ਕੌਤਕ । ੧੭੧ਬੇ ਨੂੰ ਗੰਪਰਬੈਠੇ। ਪਿ ਉਮਰ ਵਿਚ ਤਾਂ ਏਹ ਛੋਟੇਸਨਪਰਤੇ ਤਾਪ,ਧੀਰਲਦੀ ਸਫਾਈ ਬਰਨਾਲੇਂਧੀ ਬੰਦਗੀਦੇ ਖਮਾਲਾਵਿਚ ਆਪਣੇਝਡੇ ਗੁਰੂਆਂ ਤੋਂ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ॥ ਹਮੇਸਾ ਬਰਨ ਸੰਡੇ ਤੇ ਮਨ ਨੂੰ ਮੋਹਵਾਲੇ ਬੋਲਦੇਹਰਾਇਕ ਪੰਥਦੇ ਬੀਸ ਤੇਲ ੨ ਮਾਣੇਕ ਆਦਮੀ ਵੇਦੇ ਪਾਸਬਾਤਾਂ ਸੁਣਨ ਵਾਲ਼ੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿੰਦੇਸ ਦੇਸਦੇ ਮਇੰਦ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਮਾਕੇਦਰਸ਼ਨਕਰਵਾਂਉਦੇ ਤੈਨਜਰਡੈਟਾਇਵਾਂਉਦੇ ਏਸੇਤਰਾਂ ਇਕ ਆਂ ਵਦਾਇਕ ਜਾਂਵਦੇ ਭੀੜਭਾੜ ਲਗੀਰਹਿੰਦੀ ਤੇ ਬਾਣਨ ਚੰਦਨਦੇਊਦੀਡਰਾਂਏ ਗੁਣਦੇਖਕੇ ਸਬਕੁਰਬਾਨਹੋਕੇ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰਟੌਲਤਦਿੰਦੇ। ਇਹ ਉਪਮਾ ਦੇਖ ਸੁਣਕੇ ਰਾਮਰਾਏ ਨੂੰ ਮਤਰਈਐਸੀ ਅੱਗ ਫੁਨਕੀ ਜੋ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਮੌ ਰੰਗਜੇਬਸਜਾਵੈਗੋਦੀਲੈਣਥੇ ਫਰਮਾਦ ਨਾ ਕੀਤੀ।ਬਾਦਸਾਹਨੇਗੁਰੂਹਰਿ ਉਝੜੀਨੁੰਮਾਉਣਵਾਜ਼ੇ ਰਾਜਾਜੈਸਿੰਘਜੈਪਡੀਏਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ।ਰਾਜਾ ਜੈਬ ਘਨੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨਪਰਸਰਾਮਨੂੰ ਅਸਵਾਰੀਆਂ ਤੇ ਨਜਰਭੇਟਾਂ ਗੁਰੂਏ ਦੇਕੇ ਆ ਕੇ ਕੀਰਤਪੁਰ ਜਾਕੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਨੂੰ ਬੜੇ ਅਦਬ ਨਾਲ ਲੈ ਆ। . ਦੀਵਾਨਨੇ ਗੁਰੂਤਾ ਆਕੇ ਅਰ ਕੀੜੀਤਾਂਗੁਰੂਜੀਨੈਬਨਕੀੜਾ ਕੇ ਅਸੀਂ ਡਾ ਜਾਦੇਮਕਰਕੇ ਚਲੋਤਾਂ ਰਲਵੇਂਪਰਝਾਦਸਾਨੂੰਨ ਨਹੀਂ ਦੇਵਾਂਗੇ ਤੇ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org