________________
ਭਾਗ-ਗੁਰੂ ੨੩) , ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ਗੁਰੂਦੇਕਾਰਦਾਭਾਈ ਗੁਰੁਬਖਸ਼ ਨੇ ਗੁਰੂਜੀਦਾ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤਤੇਕੁਛਦਵਾਈਦੇ ਸਬਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤੀਬੇਅੰਤਲੋਗਾਂ ਨੂੰ ਫਾਦਾਹੋਣੇਕਰ ਗੁਰੂਦਾ ਸੁਜਸ ਘਰ ਫੈਲਗੋਆ ਤੋਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹਦੀਕਚੈਹਰੀ ਵਿਰ ਭੀਗੁਰੂਜੀਕੀਤਾਰੀਫਹੋਈ ਤਾਂ ਰਾਮਰਾਏ ਸੁਣਕੇ ਬਹੁਤਦੁਖੀਹੋਯਾ ਤੇ ਬੋਲ ਕੀ ਹੋਯਾ ਜੋਹਿਆ ਕਰਾ ਲਈਹੈ ਆਖਰ ਠੰਢੀ ਦਾਹੀਖਾਈਆ ਹੈ। ਏਹਮੰਦਾ ਬਰਨਸੁਣਕੇ ਸਬਨੇਰੰਜਮੰਨਤੇ ਗੁਰੂਹਰਿਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀਬੋਲੇ ਮਸੀਤਾਂ ਏਥੇਦੇਹਛੱਡਣਹੀ ਆਏਹਾਂਪਰਾਮਰਾਇਮੇਸ ਜਲਵਾਬਲਦ ਰਹੂ ਤੇ ਅੰਤਨੂੰ ਬੇਔਲਾਦ ਜੀਵਿਆਹੀ ਜਾਵੇਗਾ ਜੋਦੋਹਾਂਭਾਈਆਂਦੇਬਰਨ ਸੱਰੇ ਹੋਏ॥ -ਗੁਰੂਹਰੇਉਸਨਸਾਹਿਬ ਸੀਤਲਾਨਾਲ ਬੀਮਾਰਹੋਗਏ ਤੇ ਏਸੇ ਸਮੇ ਯਾਰਾਂ ਔਰੁਪਏਦਾਕੜਾਹਟਕਰਾਕੇਵੰਤੇ ਏਕਨਾਲੀਯੇਰ, ਪੰਜ ਪੈਸੇ ਗੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖਕੇ ਮੱਥਾਕਾਦਿੱਤਾ ਤੇਭਾਈ ਬੁੱਢਦੇਖੋਤੇ ਗੁਰਤੇਜੀਹੱਥਦੇਕ ਰਬਚਨ ਕੀਤਾ ਬਾਬਾ ਬਕਾਲੇ ,ਅਰਥਾਤ ਗੁਰੂਤੇਗਬਹਾਦਰਜੀਬਕਾਲੇ ਪਿੰਡਤੋਂ ਓਨਾਨੂੰ ਗੱਦੀਦੇ ਵਾਰਸ ਕਰਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝਾਯਾ। ਏਹਗੁਰੂਅਤੀਸੁੰਦਰ,ਉਦਾਰ,ਸੰਤਸੁਭਾਟਬਾਲਕਪੜੇਤੋਹੀਬਡੇ ਪੀਸੇ। ਏਹ ਗੁਰੂ ੬ਆਉਣਬਦੀ ੧੭ ਈ:੧੭੧੩ਬੇ ਨੂੰ ਪੈਦਾਹੋਏਤੇ ਪੰਜਸਾਲ€ਮਹੀਨੇ | ਰੋਜਦੀਉਮਰ ਗੱਦੀ ਬੈਰਕੇ ਬਰਸ ੫ ਮਹੀਨੇਨਗੁਮਾਈਕਰਸ ਉਮਰ ਬਰਸ਼ਾ ਮਹੀਨੇਵੰਦੈਨ ਭੋਗਕੇ ਰੇਤਸੁਦੀ੧੪ ੧:੧੭੩੧ਈ:ਨੂੰ ਧਵਾਰ ਪਾਹਰਰਾਤ ਗਈਲੀਰ ਜੋਤੀਜੋਤ ਸਮਾਏ। ਏਦਾ ਦੇਹੁਰਾ ਜਮਨਾ ਕਿਨਾਰੇਬਾਜੀਨਾਮ ਤੋਂ ਮਸਹੂਰਹੈ। ਇਉ। Digitized by Panjab Digital Library / www.paniabdigilib.org
