ਪੰਨਾ:ਤਵਾਰੀਖ ਗੁਰੂ ਖ਼ਾਲਸਾ.pdf/28

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ( ੧ ) ਭਾਗ ੧ ਦੀ ਮਨਪਸੰਦ ਜਿਸਨੂੰਸੁਯੋਬਰ ਆਖਦੇ ਹਨਹੋਜਾਂਦਾਸੀ ਚੰਗੇ ਕਪੜੇ ਗਹਿਣੇ ਰਣਦਾ ਕੋਈ ਰਾਜਨਹੀਂਸੀਬਿਧਵਾ ਔਰਤ ਚੌਹਾਂ ਬਣਾਵਿਚ ਕੋਈ ਰਹਿਣੀ ਨਹੀ ਪਾਂਉਦੀ ਸੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਬਰਣਵਿਚ ਚਾਹੇਮਪਸੰਦ ਸਾਰੀਕਰਲੈਂਦੀਲੀ ਤੇ ਚੌਹਾਂ ਬਣਾਂਦਾਇਤਫਾਕ ਤਦ ਐਸੀ ਕੇ ਜਿਸਦੇ ਪਾਸ ਆਪਣੀ ਤੀਵੀਂਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਓਹਸੈਤਾਨਭਰਨਵਾਲ਼ੇ ਸਤੋਜਾਕੇ ਔਰਤ ਮੰਗੇ ਤੇਜਿਸਦੈ ਘਰਦਸਬਰ ਦਾ ਬੇਟਾ ਹੋਵੇ ਓਹ ਆਪਣੀਔਰਤਮੰਗਣਵਾਲੈਂਦੇ ਦੰਦਾਸੀ ਤੇ ਓਹ ਭੀ ਉਸ ਔਰਤ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਬੇਟਾਪੈਦਾ ਕਰਕੇ ਫੇਰਮੋਕੋਮਾਲਕ ਨੂੰ ਦੇ ਜਾਂਦਾਸੀ ਏਸੋਡਕਈ ਲੋਗਾਂਦੇ ਘਰਇਕੋ ਔਰਤਹੀ ਸੰਤਾਨਪੈਦਾਕਰ ਵੀਸੀ ਏਸੇਸਬਬਕਰਕੇ ਏਹ ਮੁਲਕ ਆਰਯਾਵਰਤ ਬਹੁਤ ਸੁਆਦਮੀ ਆ ਨਾਲਕੁਰਸੀ ਤੇ ਦੌਲਤਾਏਲ ਦੁਨਰਮ ਧਰਮ ਤਹਤ ਯਾਦ ਖ਼ਾਨਪਹਿਰਾਨਦੀ ਤੀਬੋਹਾਰ ਮਾਰਬਸਮਝਿਚ ਝੂਮੁਲਕ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਮੁਲਕਾਂ ਨਾਲ ਉੱਨਤੀ ਵਿਚ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਜ ਕਲ ਜੇਨੇ ਨਰ ਤਾਰਬਰਕੀ ਅੰਜਨ ਆਦਿਕਾਂ ਦੇ ਸਾਨੂੰ ਅਚੰਭਾਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਏਹ ਭੁਜੰਝ ਹੁਨਰ ਏਸ਼ ਦੇਸਤੋਂ ਯਰਮਵਾਲਘਾਂ ਨੇ ਬੇਵ ਲੈਂਜਾਕਸਿੱਧਕਰਲਏਹਨ ਏਹ ਸਬ ਪਹਿਲੇ ਏਥੇ ਆਯਾ ਰਤਾ ਵਿਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੌਂ ਬਲਕੇ ਬਹੁਤ ਆਦਮੀਕਲਦੀਆਂ ਗੱ ਡੀਆਂ ਜੇਲ੍ਹਾਨੂੰ ਬਿਵਾਨ ਆਖਦੇਸਨਓਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਜਿੱਥੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਗ ਓਥੇਹੀ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਉਡਨ ਖਟੋਲੈ ਅਕਸਰ ਚਲਾਕੇ ਪੰਛੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਉਡਦੇ ਹੋਏ ਕੁੱਧ ਜੰਗਕਰਦੋਰਵੈਸੇ ਹੋਰਜੇਹੜਾ ਪਾਦੂਵਾਏ ਲਮ ਦਾ ਕੋਈਸਾ ਫੀਮੇਸ਼ਨਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਿੰਧਕਰ ਰੱਖ ਏਹੋ ਜੇਹੇ ਬੇ ਅੰਤਰਦੇ ਜਾਦੂਐਸ ਮੁਲਕ ਵਿਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੌ ਪਰਜੇੜੇ ਏਨ੍ਹਾਂ ਇਲਮਾਂਦੇ ਮਾਤਾ ਬੇਦ ਉਪਬੇਦ, ਰੁੱਮਲ ਮਯਾਮਲ ਆਦਿਕ ਪੋਥੀਆਂਨੂਪਰੇ ਹੋਏ ਮਣਸੇ ਓਸੇਵਾ ਅਪਣੀ ਸੰਤਾਨ ਦੇ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਰੰਗਾਇਲ ਮਹੁਨਰਨਾ ਸਿਖਾਯਾ, ਸੁਨੇ ਸੁਨੇ ਓਵੀਔਲਾਦਨੇਇਲਮ ਲਾਏਦਿਤਾ ਤੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਨਾਯਾ ਏਸੇ ਕਰਕੇ ਓਹਲਮਏਸਦੇਹੋ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਉਕਰਕੇ ਵਾਹੇ । Digitized by Paniab Digital Library / www.paniabdigilib.org