________________
ਕੁ4-ਗੁਰੂ ਦੇ (3c ਤਵਾਰੀਖਤਰੁਖਾਲਸਾ ਬਲ਼ ਜੇਰ ਲੈਕੇ ਆਉਣਲੰਗੇ ਨੇ ਬਹੁਤਪਦਾਰਥ ਜ਼ਫ਼ਾਏ ਉਤਸਾਹਮਨਾਏ॥ ਸੰਮਤ ੧੭੩ • ਬਖਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਏਨ੍ਹਾਂਦੀਪਹਿਲੀਸ਼ਾਦੀ ਸੁਭਿੱਖੀਏ ਖ! ਤੀਹਰੇਜਸਮੀਲਹੌਰੀਦੀਬੇਟੀਤੋਜੀਨਾਲਹੋਈਐਸਦਾ ਹਾਲਛਲੇਖਆ ! ਏਹਾਂ। ਨੌ»ਗੁਰੂਜੋਤੀਜੋਤਿ ਸਮਾਏਦੇਬਾਦ ਸੰ:੭੩੨ਉ: ਪੋਹਵਦੀ| ਗੁਮਾਈਦੀ ਗੰਦੀਪਰ ਬੈਠਕੇ ਗੁਰਸਿੱਖੀਨੂੰ ਬਹੁਤਰੋਣਕਦਿੱਤੀ। ਫੇਰ ਸਾਰੇ ਸਿੱਖਾਨੂੰ ਹੁਕਮ ਨਾਮੇ ਲਿਖਭੇਜੇ ਕੇਜੋਕੋਈ ਸਿੱਖ ਚੰਗਾਹਬੀਯਾਚੇਗਾ ਘੋੜਾ, ਗੁਰੂ ਦੀਭੇਟਾ ਆਵੇਗਾ ਓਸਪਰ ਗੁਰੂਦੀਬਹੁਤ ਖਈਹੋਵੇਗੀਏਹਹੁਕ ਮਸੁਣਕੇ ਬਹੁਤ ਸਿੱਖ ਸੁਝ ਬਝ ਸੰਜੋਏ ਘੋੜੱਕੇ ਵੇਣਲੱਗੇ ਤੇ ਬੜੇ ਨਾਮੀ ਰਾਠਕਾਨ ਬਹਾਦਸੇਨੂੰ ਔਰੰਗਜੇਬ ਮੁਸਲਮਾਨਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਡਰ ਕਰ ਗੁਰੂਜੀਦੇ ਪਾਸ ਆਗਏ ਤੇ ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਤੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇਬੈਕੁਛ ਹਨਾਕਰਕੇ ਸਬਨੂੰਖਾਤਰਨਾਰੰਖਲੀਤਾ। ਤੀਰੰਦਾਜ਼ੀਲਕਨੀਬਾਜ਼ੀ, ਨੇਜ਼ਾਬੀ ਵਿਕ, ਰਣਦੀਏਂ ਸਿੱਖਾਂਨੂੰਖਾਵਣਦਾ ਰਕਰਦਤਾ ਤੇ ਆਪ ਭੀ ਘੋੜੇਦੀਅਸਵਾਰੀਅਕ ਹਰਤਰਾਂਦੇਬੂ ਚਲਾਵਣਦੀਊਂਦ ਦੇ ਅੰਕੁਮਾਸ ਵਿਚ ਤਤਪਰਹਿਣਗੇ। ਹਮੇਸ਼ਇਕਵਯੂਦਰਬਾਰ ਲਗਾਕਰ ਸਿੱਖਾਨੂੰ ਅਪਨੇਕਰਮ ਧਰਮਵਿਚ ਕਾਯਮ ਰਹਣਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਸੱਤ ਅਸੰਤਵਾਰਮਾਉਦੇ ਐਬਕਰਕੇ ਖਾਂਦੇ ਸੰਸੇਦੇਹ ਅੰਮਾਸ ਦੂਰਹੁੰਦੇ। ਸੰਮਤ੧੭੩੭ ਬਿ: ਵਿਚ ਆਸਾਮਦੇ ਸਦੇ ਰਾਜੇ ਰਾਮਰਾਇ ਦਾ ਬੇਟਾ ਰਤਨਰਾਇ (ਜਿਵੇਘਰ ਗੁਰੂਤੇਗਬਹਾਦਰ ਜੀ ਰਹ ਆਏ ਸੇ) ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮੁਨਕਰਨ ਤੇ ਗੁਰੁਮੰਤ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਆਨੰਦਪੁਰ ਆਯਾ। ਤੇ ਇਕ ਪੰਚਕੂਲਾ ਹੱਥਿਯਾਰ ਜੋ ਕਦੇਦਬਾਉਣੇ ਕੌਰ ਬਰਫੀ, ਬੰਦੂਕ ,ਗੁਰਜ,ਪੇਸ਼ਕਬਜਪਿਥੌਲ ਪੰਜ ਹਮਾਰਾਂਦਾਮਾਦਿੰਦਾ ਦੂਸਰੇ ਚੰਦਨਦੀਰੌਕੀ ਜੇਸਪਰਸ਼ਨਕਰਨਬੈਠੀਏ ਤਾਂ ਕਦਬਾਉਣੇ ( ਕਰਜ਼ਾਰ ਪੁਤਲੀਆਂ ਨਿਕਲਕੇ ਮਰਦਨ ਆਦਿਕਕਰਨਲਗਦੀਆਂ।ਤੀਸਰੇ ! ਘੋੜੇਜੇਨੂੰ ਦਰਸਾਈਆਖਦੇ ਹਨ ਸੌ ਸੌ ਕੋਮ ਦਮਵਾਲੇ ਚੌਥੇ ਇਕਸਾਦੀ ਮਹੱਤੀ ਜਿਸਦੇ ਮੱਥੇ ਤੋਂ ਲੇਕੇਪੂਤਕ ਸਫੈਦਲੀਕ ਸੀ ਤੇ ਪਹੋਯਾ ਐਸਾਸੀ Digitized by Panjab Digital Libran / www.panjabdigilib.org
