________________
'ਭਾਸ਼੧ - ਗੁਰੂ1 (32੭ ਅਨੰਦਪੁਰਫੋਰਨ । ਲੋਟੇ ਗਏਆਤਾਜਾਹਿਬਾਂ ਦੇ ਰਥ ਤੋਲੇ ਓਥੇਹੀ ਰਹਗਏ ਮਾਈਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕੇ ਨਾਲ ਸਿੱਖਾਨੇ ਪਾਕੀਜੇਧਰਮੇਸਦਾ ਮੂੰਹਹੋਯਾ ਓਧਰੇਹੀਰਲਾਰਿਆਇਕ ਨੂੰਦੂਸਰੇਦੀ ਸੰਭਾਲ ਰਹੀਬਡੀਮਾਤਾ ਤੇ ਦੋਵੇ ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਘਾਂਨੂੰ ਇਕ ਖੱਚਰ ਪਰਰਕੇ ਘਰਦਾਨੌਕਰਸੋਈਆਮਣ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੁਖੇਡੀਜੋ ਮੋਰੰਡੇਪਾਲਹੈਲੈਆਤੇ ਓਥੇਜਾਕੇ ਪਪੀਨੇਲਾਲਚ ਬਦਲੇ ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ ਪਕ ਝਾਇਤਾ।ਗੁਰੂਦੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਸਮਾਣੀਆਂ ਨੂੰਮਰਦਾਨੇ ਭੇਸਕਰਾਕਰਜ਼ਾਹਰਜਿੰਘ ਧੰਨਾ ਸਿੰਘ ਆਦੇਕਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਅਪਣੇਘਲੇਗਏਏਏਨਾਲ ਬੀਬੋ ਭਾਗੋ ਦੋਵੇਂ ਟਹਿਲਣਾ ਤੇ ਭਾਈਮਨੀਸਿੰਘਜੀਗਏ। ਏਧਰ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਦੋਵੇ ਵੱਡੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ ਤੇਦਆਵੇਕ ਝਸਵਾਸੌਸ ਚੈਨਲਨਦੀਪਾਰਹੋਕੇ ਰੋਪੜਨੂੰ ਆਏਏਥੇਭੀਰੋਪੜੀਏਪਣਾਨੇ ਏਡੂੰਘੇ ਰਾਖਾ ਪਰ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਓਦਾ ਮੂੰਹ ਮੋੜਕੇ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਏ ਤੇ ਬੂਰਮਾ ਰੇ ਬਾਮਣਮਾਜਰੇ ਨੂੰਹੋਕੇ ਚਮਕੌਰਪਿੰਡਦੀਕ ਕੰਡੀਗਤੀਵਿਰ ਸ਼ਾਮਦੇਵਕੂੜਾ ਵਡੇਪਰ ਏਥੇ ਪਹੁੰਚਣਤਕ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦੇਪਾਲਸਿਰਫ ੪ ਸਿੱਖ ਤੇਦੋਸਾਹਿਬ ਜਾਦੇਹੀਰਹਗਏ ਸੇਬਾਕੀਦੇ ਲੇਖਾਂ ਸਮੇਤ ਪਿਛੇਹੀਏਕ ਪਹਾੜੀਦੀ ਆ ਵੇਚਭਾ ਈ ਉਦੇ ਸਿੰਘਬੜੀ ਦੇਰੀਤਕਲਕੇ ਹੀ ਹੋਯਾ ਇਸਦੀਕਲ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਲੰਮਿਲਦੀ ਸੀ ਤੁਰਕਾਂਨੇਜਾ ਕੇ ਏਹੋਗੁਰੂਸੀ ਏਸਕਰਕੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪਿਛੇ ਫੌਜਨਾ ਗਈਪਰ ਜਦ ਸੂਬੇ ਸਰਹੰਦੜੇ ਉਦੇਸਿਘਦਾ ਸੇਰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਆ ਏਹਗੁਰੂਨਹੀ ਤਦਸ਼ਾਹੀਫੌਖਬਰਪਾਕੇ ਚਮਕੌਰਦੀਤਰਫਆਈਡਦਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਨੇ ਇਸਤਰਾਂਲੜਾਈਕਰਨੇਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਕੇ ਏਕਲੰਘਨੂੰ ਬਾਹਰਨਿਕਾਲਨ ਅਤੇ ਓਹ ਕਈਆਂਨੂੰਮਾਰਕੇ ਜਦ ਹੀ ਹੋਜਾਵੇ ਤਾਂ ਓਸੇਤਰਾਂ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਮੈਦਾਨਜੀ ਗਤ ਭੇਜਨਜ਼ਦਏਸ਼ੇਤਰਾ 3 ਤੀਸਰਾ ਪਹਿਰਹੋਗੇਆ ਤੇ ਸਿੱਖ ਭੀ ਬਹੁਤ ਥੋੜੇ ਰਹਗਏ ਤਦਗੁਰੂੜੀਦੇਵਡੇ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਅਜੀਤਸਿੰਘਨੌਹੱਬਜੋੜਕੇ ਆ ਮੰਗੀ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਨੇ ਬਸੀਨਾਲ ਪਿੱਠਰੋਕਕੇ ਆਜਾ ਹੋ ਸਪੁੱਛੇ ਕੀਦਾ ਏਹੀਧਰਮਹੈਕਰਵੇਰ ਪਿਨਾਦਿਖਾਵਣੀ ਤੇ ਧਰਮਦੇਵਾਏ ਏਹ - ਸਰੀਰ ਕਰ ਸੁਜਸਾਬੋਬੀਨਕਰਨ। . Digitized by Panjab Digital Library i www.panjabdigilib.org
