________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ (3੫੭) ਦੱਖਮਜਾਨ ਨਾ ਖਾਦੇ ਡੇਰੇਦੇਨਜ਼ਦੀਕ ਗਊਆਂਮਾਰੀਗਤਸਿੰਘ ਚਰਨਾ ਸਕੇ ਤੇ ਤਲ ਖਿੱਚਕੇ ਜਾ ਪਏਬਾਦਸ਼ਾਹਨੇਵਜ਼ੀਰਨੂੰ ਭੇਜਕੇਲੜਾਈਬੰਦਕਰਾਈ ਏਥੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਬੁਰਹਾਨਪੁਰਸ਼ਹਿਜੇਥੇਹੁਣ ਹਠੀਸਿੰਘ ਦੀਆਧਤੇਗੁਰੁਵਰਾਹੈ) ਹੇਰਗਏ।ਅਤੇ ਬਹਾਦਰਸ਼ਾਹ ਗੁਲਬਰਗੇਤ ਰਫਚਲਾ ਗਿਆ। ਬੁਰਹਾਨਪੁਰਦਾ ਮਾਨੀਮਹੰਤਾਏਕਜੀਵਣਵਾਸ ਬੈਲੋਸਤ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਪਾਲ ਆਨੰਦਪੁਰ ਰਹਾਗੇਆਸੀ ਓਸਨੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦੀ ਮਹਿਮਾ ਸੁਣਾਕੇ ਓਬੋਲੋਗਾ ਨੂੰ ਗੁਰੂਜੀਦੇ ਸੇਵਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੇਵਾ ਕਰਾਈ ਇਕ ਮਹੀਨਾ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਸੇਵਕਾਨੇਜਾਣਨਾ ਦਿੱਤਾ ਓਸੇ ਸਮੇਮ ਤਜੈਤਰਾਮਨਰੈਣੇਵਾਲਾਤੀਆਪਣੇ ਸੇਵਕਾਂ ਤੋਂ ਪੂਲੈਂਦਾ ਹੋਯਾ ਬੁਰਹਾਨ ਪੁਰ ਪਹੁੰਚ ਗਯਾ ਗੁਰੂੜੀਨੂੰ ਮਿਲਕੇ ਬਹੁਖਹੋਵੇਜਾ ਤੇ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਸੰਗਵਿਚ ਜੈਤਰਾਮਨੇਆਨਾਦੇੜ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪਾਸ ਗੋਦਾਵਰੀਗੰਗਾ ਕਿਨਾ । ਰਿਏਕਸਿੰਧ ਪੂਰਬਲਡੇਨਬਾਲਾ ਨਰੈਣਦਾਸ ਸੰਤ ਬਡਾ ਕਰਾਮਾਤੀਅੰਤ ਓ ਧੀਆਂ ਤੇ ਚੌਸਠ ਬੈਂਦਾ ਧਨੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਸਾਧੂ ਓਸਵੈਦਰਸ਼ਨਕਰਨ ਜਾਂਦਾਹੈਓਸਨੂੰ ਪਰਖਨਾਊ ਪਹਿਲੇਤਾਂ ਓਹ ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂਵੀਸੇਜੈਸੇ ਪਲੰਘ ਉਤੇ ਬੈਠਾਕੇ ਬਹੁਤਾਸੇਤਕਾਰ ਤੇ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾਹੈ ਫੇਰ ਮੁਵੱਕਲਾਂ ਬੀਰਾਂ) ਤੋਂਪਲ ਘਨੂੰ ਪੁੱਠਾ ਕਰਵਾਕਰ ਸਾਧੁਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਦਬਾਏਕਰ, ਤਾੜੀ ਬੜਾਏ ਹਾਸੀਮਖੌਲ ਕਰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰਦਾਹੈਏਕਵਾਰੀਮੇਂਭੀਓਸਤੋਂ ਏਹੋ ਜੇਹੀ ਸੇਵਾ ਮਸਖਰੀ | ਕਰਵਾ ਆਯਹਾਂ।ਜਦਏਸੇਹਾਲਵੀਗਵਾਹੀਤੇ ਓਸਦੀਮਾਹਿ ਜੀਨਸਨੇ ਭੀ ਬਹੁਤ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨੇਹੱਸਕੇ ਫੁਰਮਾੜਾ ਤੁਸੀਂ ਮੋਨੇ ਕੋਨੇਦਾਰਨਾਮ ਮੋਡਬਾਜਰੀਦੇਖਾਣਵਾਲੇ ਮਾਰ ਖਾਆਏਹੋ ਅਸੀਂ ਸਿੰਘਨਾਮ ਕੇਸਾਧਾਰੀੜ੍ਹੀਏ | ਕਾਰਵੇਖਲਾਰੀ ਓਸ ਮਥੁ ਫੀਲ ਬੈਰਾਗੀਦਾਸ਼ੇਕਾਰਕਰਾਂਗੇ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇਓਸੇ ਨੂੰ ਦੇਖਾਂਗੇ।ਏਹ ਕਹਕੇ ਗੁਰੂਜੀਓਥੋਂ ਰਵਾਨਾ ਹੋਕਰ ਸੇਵਨ,ਛਪਾਰਾ, ਨਾਗਪੁਰਬਾ ਲਾਪੁਰ ਅਕੋਲਾ ਬਨੇਰਾ, ਅੰਮਰਾਵਤੀ ਬਸਮਤਹੰਗੋਲੀਆਦੇਕ ਸੁਹਿਰਾਂ ਦਾ ਸੈਕਰਦੇ ਹੋਏ ਹਾੜ ਜੇ:੧੭੬੪ਏ ਨੂੰ ਨਾਦੇੜਹਿਰਾਵਿਰ ਗੰਗਾਤੀਰੇ ਜਿੱਥੇ ਸੰਗਤ ਸਾਹਿਬਨਾਮੜੋਗਰੁਵਰਾਮਸ਼ਹੂਰਹੋਂ ਜਾਉਤਰੇ।
