________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ (੩) ਭਾਗ ੧ ਬਿਮਾਜੀਤ ਭੀ ਆਪਣੇਦੀਵਾਨਦੀ ਮਦਦ ਨੂੰ ਆਲੇਬਾਹਨਨੇ ਆਖਮਾ ਤੂੰਝਦੁਤਬਡਾ ਧਰਮੀਰਾਜਾ ਤਿੰਨਸੋਬਰਸਦੀਉਮਰਵਾ ਮੇਰੇ ਬਾਪ ਦਾਦੇ ਜੈਸਾ ਤੇ ਤੇਰੇ ਸਾਥਲੜਨਾ ਨਹੀਂਰਾਹੁੰਦਾ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਮੁਲਕ ਛੱਡਕੇਆਪਣੇ ਮੁਲਕ ਉਰ ਜਾਰਹੁ ਬਿੰਦੁਆਜੀਤçਤਾਂ ਹੌਸਲਾ ਸੀਕੇਮੈਨੂੰ ਕੌਣ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾਹੈ ਹਰਸ਼ | ਦੀ ਦੇਵੀਮੇਰੀ ਮਦਦਗਾਰਹੈ॥ ਏਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਰਾਜਮਾਂਦਾ ਬੜਾ ਭਾਰੀਜੰਗਹੋਯਾ ਓ ਕਸਾਲਿਬਾਨਦੇ ਹੱਥੋਂ ਬਿੱਕੂਮਾਜੀਤ ਦਾ ਸਿਰਕੱਗਿਆਸਾਲਿਬਾਹਰਨੇ ਬਿੱਕੂਮਾਜੀਤਦੀ ਜਗਇੰਝਦੇਤਖਤਉੱਤੇ ਬੈਠਕੇ,ਓਸਵਾ ਸੰਮਤਭੀ ਕਾਯਮ ਰਖਕੇ ਅਪਣੇਨਾਮ ਸਾਕਾ ਕਰਤਾਜੋਹਣਤਕ ਪੱਤੀਆਂਵਿਚ ਲਿਖੀਰ ਕੇ ਹੈ। ਫੋਰਤਾਂ ਲਾਲਬਾਹਨ ਸਾਰੇ ਆਰਯਾਵਰਤਦਾਮਹਾਰਾਜਾ ਬਣਾਗੇਆ, ਜਾਬ ਦੇਸਓਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਯਾ ਏਸੇਵਾਊ ਮਾਲਕੋਟਸਾਹੌਰਬਸਾਕੇ ਓਥੇ ਹੀਰਹਣਲਗਪਿਆ ਤੇ ਏਸੇਰਾਜੇ ਦੇ ਬੇਟੇ ਪੂਰਨਭਗਤ ਅਤੇ ਰਸਾਲੂ ਮਸਹੂਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਰਾਜਾ ਰਸਾਲੂਦੇਵਕਤ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਮੁਲਕ ਦੂਸਰੇ ਰਾਜੇ ਦਬਾ ਬੈਠੇ ਟਿੱਲੀਵੁੱਡ ਸਮੁੰਦਪਾਲਰਾਜਾ ਤਖਤਉੱਤੇ ਬੈਡਰੇਆ, ਉਸਦਾ ਬੇਟਾ ਚੰਦੁਪਾਲਹੋਯਾ ੧% ਬੁ ਓਸਦੀਔਲਾਦ ਨੇਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਰਾਦੇਵਸਿੰਘ,ਰਣਸਿੰਘ,ਹਰਸਿਘ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ,ਜੀਵਣਸਿੰਘ ਆਦਿਕ ਬਹੁਤਰਾਜੇ ਹੋਏ ਫੇਰ ਉ੭੨੩ ਬਿਨੂੰਰਾਜਾ ਅਨ ਕਪਾਲਤੂਰਨੇ ਤਖਤ ਸੰਭਾਲਕੇ ੭੫ਝ ਰਾਜਕੀਤਾ ਸੰ:੬੩੭ : ਵਿਰ ਰਾਜੇ ਬਲਦੇਵ ਚੁਹਾਣਦੇਪਾਸ ਦਿੱਲੀਆਈ ਰੁਹਾਣਾਂਵੇਵਕਤ ਮਹਿਮੂਦਸ਼ਾਹ ਜਨੀਵਾਲਾ ਰਮਾਰਾਂ ਟੁਰੀਏਸ ਮੁਲਕ ਉੱਪਰ ਹੱਲੇ ਕਰ ਕਰ ਆਯਾ ਚੁਹਾਣਾ - ਉਜੈਨ ਵੇਰਾਇਕਹਰਸਦੀ ਦੇਵੀਦੀਮੂਰਤਿ ਹੈ ਓਸਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਕੇਥੋੜ੍ਹਮਾਜੀਤਨੇਓਸਤੋ ਸੋ ਬਰਸਜੀਉਂਦੇ ਰਹੇਣਦਾਬਲੈਰੱਖ ਸੀ ਜਦ ਬੌਬਰਸਪੂਰਾਹੋਜਾਂਦਾਆਪਣਾ ਸਿਰ ਕੱਟਕੋ - ਓਸਦੇਵੀ ਦੇ ਅੱਗੋਰਖਦਿੰਦਾ ਦੇਵੀ ਖੁਸੀਹੋ ਕੇ ਅਵਾਜਕਰਦੇਂਵੀ(ਸਤੰਜੀਵ) ਤਾਂ ਫੇਰ ਬਰਸਥੋਂ ਮਜੀਤ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ, ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ ਸਿਰ ਚੜਾਯਾਬਰਪਾਯਾ ਜੀਵਦਾਰਿਹਾ ਏਸੋਹੌਸਲੇ ਤੂੰਬਾਲਿਬਾਹਨਨਾਲੜਾਈ ਕਰਲੈ, ਜਦਸਾਬਾਹਨਨੋਜੰਗ ਵਿੱਚ ਬੈਂਕਮਾਜੀਤਦਾ ਸਿਰ ਉਡਾਤੇਹਸਤਪੋਹਤਬੇੜਮਾਜੀਤ ਦਾਸਰ ਧਝਲੈ ਕੇ ਦੇਵੀਦੇਮੰਦਰ ਆਯਾ ਤਾਂ ਦੋਟੀਨੇ ਜਵਾਬਦੈਂਤਾਣਨਹੀ ਜੀਉ ਸੰਕਦਾਰਧਰਤੀਸ਼ੇਰਕੇਆਯਾਹੈਇਸਦੀ ਸੱਤਾਸ਼ਿਵਜੀਲੈ ਗਏ। Digitized by Paniab Digital Library | www.panjabdigilib.org
