ਪੰਨਾ:ਤਵਾਰੀਖ ਗੁਰੂ ਖ਼ਾਲਸਾ.pdf/403

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਸਖ਼ਸ਼ੈਰਖ਼ਲਬਾ (32) ਭਾਗ ੨-ਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ੫ ਨੂੰਕੀਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਡੇ ਪਰਬਤਾਂtਚ ਬਹੁਤ ਸ਼ਿੰਧ ਸੂਰਜਹਨਾ ਜੇ ਬਲ ਹੈ ਤਾਂ ਚ ਆ ਅਸੀ ਛੇਤੀ ਜੰਗਦੇਗਾਹਕਪਏਹਜਵਾਬ ਸੁਣਕੇ ਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਤਮ ਗਦਾ ਭਾਂਬਰਹੋਗਿਆਤੇਕੱਤਕ ੧੭੭੧ਬੇ ਨੂੰ ਘਸਿੰਘ,ਰਣਜੋਧਾਸਿੰਘਖ਼ਤ ਸਿੰਘ, ਝੰਘ,ਬਾਘਸਿੰਘ ਕੇਹਰਸਿੰਘ ਬਹਾਦਸਿੰਘ ਆਦਿਕ ਨਾਮੀ ਸ਼ਰ ਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤੇ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਫੌਲੈਕੇ ਪਹਾੜੀਆਂਪਰ ਬੰਦੀਤਰਾਂ ਜਾਪਿਆ ਹਾ ਲਚਾਲ ਦਿੱਤੀ ਪਰਬਤੀਜੇ ਮਲੂਮਦੇਕੈਲੇਫਿਰ ਲੜਨਵਾਬ੍ਰੇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਤਿੱਖ ਹਰਤੀਰ ਗੋਲੀਦੀ ਬਰਖਾ ਹੋਈ ਆਖਰ ਬੰਦੇ ਬਹਾਵਰਨੇਆਂਦਾ ਹੋਲਾ ਕਰਦੇ ਤਾ, ਖਾਲਸੇ ਨੇ ਕੇਲੇ ਨੂੰ ਤੋੜਕੇ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋਕਰ ਆਪ ਤਲਵਾਰ ਦਾ ਐਸ਼ਾ ਦਰਖਾਯਾ ਜੋ ਪਹਾੜੀਜੈ ਬੰਦੇ ਦੇ ਪੈਰੀਆਪਏ, ਤਾਬੇਦਾਰੀਮੰਨਕੇ ਲਿਖਤ ਕਦਿੱਤੀ (ਸੱਰਹੈ- ਸੋਟਾਪੀਰਹੈ ਵਿਗਮਾਂ ਤੇਗਮਾਂਦਾ ਸੋਭੂਤਨੂੰਨਾਚ ਨਚਾਂਉਦਾਹੈ। ਫੇਰਤਾਂ ਦੇਂਦੀਐਸੀ ਧਾਂਕਪਈਕੇ ਸਿੱਧਜਾਏ,ਅਗੋਂਹੀਹਾਡੀਜੇਨਜ਼ਲੈਕੇ ਆਮਿਲਣਰਾਜਾ ਸੁਧਸੈਣ ਮੰਡੀਵਾਲਾਤਾਂ ਮਨੜਨਤੋਂ ਚੇਲਾਰੀ ਬਣਗਿਆ ਤੇ ਬੰਦੈਨੂੰ ਆਪਣੇਘਰ ਰੱਖਕੇ ਮਾਹ ਕਰਾਇਦਿੱਤਾ। ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਬੇਟੀ ਤੇ ਏਕਬੇਟ ਹੋਏ।ਜਦਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਚੰਬਾ ਵੇਖਣ-ਗਿਆ ਤਾਂ ਰੰਬੇਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਬੰਦੋਖੀਖ ਵਾਰੇ ਆਪਣੇਝਰਨੂੰਰਿਯਾਓ ਪਾਰ ਬੰਦੇਨੂੰਮਾਉਣਵਾਲ਼ੇਭੇਜਮਾਤੇ ਕਿਸਤੀਆਂ ਸਬ ਖਰਵਾ ਲਈਆਂ।ਵਜੀਰਨੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਆਖ ਕੇਲੀਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੇ ਪਾਰਚੱਲ ਜਰੂਰੀਹੇ ਤਦਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਤੇਵਰ ਇਕ ਸਿਲਾਉੱਪਰ ਬੈਠੇਸੀਂ, ਪੋਥੀਆਂਵਿਰ ਹੈ ਕੇਓਸੇਸੋਨੂੰ ਕੇਬੀਵਾਂਗੂਦਰਿਯਾਤਰਾ ਕਰਕੇ ਚੰਬੇ ਚ ਲੈ ਆਯਾ। ਸੋ ਏਹ ਸੇਲਾ ਨੌਗਜਲੰਬੀ ੭ ਗਜ਼ ਚੌਕਾਲੇ ਰੰਗਦੀਹੁਣਈ ਓਲੇਥਾ ਪਹੈ ਉਸਮ ਜਿਮਤਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਚੰਬੇਦਾਰਾਜਾ ਭੀਬੰਦੇਦਾਰੌਲ ਬਣ ਗਿਆ ਤੇ ਇਕ ਖੂਤਦੀ ਬੇਟੀ ਨਾਲ ਬੰਦੇਦੂਸਰੀਦੀਕਰਾ ਦਿੱਤੀਏਸਵੇਰੋ: ੧੭੭੪ ਈ: ਨੂੰ ਇਕ ਬੇਟਾ ਜੋਨ ਸਿੰਘਪੈਦਾਹੋਯਾ ਜੋਲੀ ਵੇਰ ਮਾਗਿਆਸ਼੧੭੭2ਬੇ ਨੂੰਜਦਬੰਦਾ ਲੈ ਕਰਦਾ ਹੋਯਾ ਕੁੱਲੂਵਿਚ ਗਿਆ ਓਥੋਂਦੇ ਰਾਜਾਨੋਫਰੇਬਲਬਾਬੇਤੁੱਕੇਦਕਰ ਲੇਆਤੇ ਓਧਰ ਅਸਲਖਾਂ ਸੂਬੇਲਾਹੌਰਨੂੰਲੇਖ ਭੇਜ-ਤੇਏਧਰ ਬੰਦੈਨੂੰ ਆਖ ਜੇਤੂੰ ਮੇਰੀਕੇ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਜਾਂਵੇਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਬੜਾਵਾਆਬੰਦੋਨੋਜਵਾਬਦੇ Digitized by Panjab Digital Librand/ www.paniabdiqilib.org