________________
ਭਾਗ ੧- ਗੁਰੂ ੬੫ ) ਤਵਾਰੀਖ ਗੁਰੂਖਾਲਸ ਰੋਗਨ ਵਿਚ ਵਾਲਾ ਬਹੁਤ ਸੰਗਤਲੈਕੇ ਦੇਵੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹੋਯਾ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰਆਏ ਉਤਾਰਿਆ ਏਹ ਦੇਵੀਦਾ ਵੱਡਾ ਮਸ਼ਹੂਰਭਕੁਸੀਬਾਬੇ ਦਾ ਜਸ ਸੁਣਕੇਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨੇਆਯਾ ਤਾਂ ਗੁਰੂਜੀ ਦੀ ਬਾਣੀ,ਉੱਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਕਤੀਦੇਖ ਬਾਬੇ ਸਿੱਖ ਬਣਾਗੇਆ ਡੇ ਜਨ ਦੇਵ ਦੀਉਪਾਸਨਾ ਸੇਵਾ ਛੱਡ ਕੇ ਸਰਬਕ ਤੀਮਾਨ ਪਰਮਾਤਮ ਦੇਵਦੀਭਗਤੀ ਵਿੱਚ ਤਤਪਰ ਭਯਾ ਓਸਦੇ ਰੇਹੋਏ ਹੋਰ ਬਹੁਤਲੋਗਦੇਵੀਦੇ ਉਪਾਸਕਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂਦਾ ਮਤਧਾਰਲੀਤਾ।ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਜੋੜੀ ਮਸਾਣੀ ਸੁਲਤਾਨ ਗੂੰਗਾ, ਭੈਰੋਂਹਨੂਮਾਨ ਮਕਬਰੇਸਮਾਧਾਪਾਖਾਨ,ਪੂਜਾ ਤੋਂ ਟਾਕੇ ਸੱਚੇ ਰਲ਼ੇ ਪ੍ਰਭੂਦੀ ਭੜੀਵੇਚਲੋਗਾਂਨੂੰ ਜੋੜਦੇਸੇ ਏਸੇ ਕਾਰਨਤੇ ਪੰਡਿਤਕਾਜੀ ਮੌਲਵੀ ਅਪਣੀ ਜੀਵਕਾ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਦੇਖਕਰਮਤਸਰ ਧਰਕੇ ਗੁਰੂਜੀਦੇ ਨਾਲ ਚਰਚਾ ਕਰਨਪਰ ਜੈਸੇ ਦੌ ਦੀ ਅੱਗਨਦੀ ਦੇਨਜ਼ਦੀਕ ਆਕੇ ਆਪ ਹੀ ਹੈ। ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇਜੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਬਾਣੀਅੱਗੇ ਸਭਨਾਂ ਦੀ ਮਤਸਰਣਜਾਵੇ ਕੋਈਬਰਸ ਨਾ ਆਵੇ ਸੰਰੈਮ (ਬੇਦ ਕਤੇਬੀਬਿੰਮਾਏਹੁ ਕੈਰਨ ਕੋਢੇਰਾਅਨਭਵਪਾਰਸ ਕੀ ਕਣੀ ਤਾਂ ਮੇਲਾਖਸੁਮੇਰ -ਇਕਦਿਨਕਾਜੀਆਂਦੇ ਸਿਖਾਏ ਹੋਏ ਨਵਾਬ ਨੇ ਗੁਰੂਜੀਨੂੰ ਅਪਣੇਕੇਲੇ ਅੰਦਰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਆਮਾ ਆਪ ਜੋਮਬੀਰਾ ਰੱਦ ਕੇ ਖ਼ੁਦਾਦੀਬੰਦਗੀ ਜਿਉਦੇ ਹੋਏਹਮਸੀਤ ਭੀ ਡੱਬਦਾਘਰਹੈ ਏਥੇ ਨਿਮਾਜ਼ ਤੋਬਾਬਾਮਨਜ਼ੂਰ ਕਰਕੇ ਨਾਲ ਖੜਾ ਤਾਂ ਹੈ ਪਰ ਫੇਰਬੈਡਗੇਆਨਿਆ ਵਿਚ ਓਨੇ ਬੋਲਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਨਿਮਾਜ਼ ਪੂਰੀਰ ਨਵਾਬਨੇ ਤਾਬਪੁੱਤ ਬਾਬੇ ਨੇ ਐਸਾ ਆਫਤਾਬ ਜਵਾਬਦਿਖਾਯਾ ਜੋ ਓਨਾਂਦੀਆਂ ਔਖੀਆਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈ ਬਾਬੇ ਆਖਮਾਨਵਾਬ ਤੁਕਾਬਲਵਿਚ ਘੋੜੇਖਰੀਦਨਗਯਾਸੀ ਕਾਜੀ । ਦੇਘਰਕੁੰਆ ਘੋੜੀ ਦੀ ਬਛੇਰੀਨੂੰ ਖੂਹ ਵਿਚ ਡਿੱਗਣੋਂ ਰੋਕਦਾ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਕਿਸਦੇ ਨਾਲ ਨਿਮਾਜਪਨਦੇਹਬਾਤ ਸੁਣਕੇ ਨਵਾਬਨੇ ਆਖਮਾ ਕਾਜੀ ਮੇਰਾ ਮਨ ਤਾਂ ਡੀਕ ਕਾਬਲ ਘੋੜੋਲੈਣਗਿਆਨੀ ਤੂੰਆਪਣੀਵੱਸਥਾਜੀਨੇ ਭੀ ! ਵਛੇਵਾਲੀਗਲਮੰਨ ਲਈ ਤਾਂ ਨਵਾਬ ਨੇ ਕੇਹਾ ਜੀਆਪ ਵਲੀ ਅੱਲਾਹੋਮੇ ਖਾਸ ਖਿਜਰਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕੀਤੀ ਪਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀ ਹੋਯਾ ਆਪਓਸਦਾਹੀਦਾ ਕਰਾਓ।ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਹੱਸਕੇ ਆ ਤੈਨੂੰਹੀ ਖਾਜਾ ਬਣਾਦੇਈਏ, ਨਵਾਬ ਬੋ ਜੰਗਲਾਨੈਲ ਗਦੀਹੈ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
