________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ {੭ ) ਗੁਰੂ੧--ਭਾਗ
ਏਕ ਸਮ ਸਬ ਕੋਲੇਖਦੇਣਾ ਜਾਏਹੇ।ਦੂਈਲਜੇਨਖਲਕਦੁਖਾਈਖੁਸ ਖੁਸਲੈਦੇ ਵਲੂ ਪਰਾਈਅਈਲ ਤਿਨੈਫੜੇਮਾਰੇ ਦੋਜਖਦੇਵਿਚਪਾਏਆ ੫ਖੁਦਾਇ ਨਿਆਂਉ ਨਿਬੇਡੋਲਹੇ ਸਜਾਈਜੇਸੋ ਫੇੜੇਈਮੂਸਾਰਾਮਮੁਹੰਮਦ ਕੋਏਨਕੋਸੇ ਛੁਡਾਏਏਥੇ ਗੋਇਲ ਵਾਸਾ ਆਏ।ਦੁਨੀਆਂਕਾਰਣਪਾਪਕ ਏਲੇਖਾਗੇਰਜਣਹਾਰਾ ਖਸਖਸਦੇ ਸਮ ਭਾਈਹੈਪੀਰ ਪਿਕੰਬਰਵਲੀ ਫਕੀਰਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਕੰਗਾਲ ਅੰਮੀਗਅਮਲਾਂ ਉੱਤੇ ਹੋਣਾਏਡੇਸਰੋ ਸਚ ਤਿਥਾਂਈਹੈਪਰਧਨਪਤੇਯ ਰੰਤੇਜੋਈਥੰਮ ਤਪਾਏਲਗਾਈਅਨਤੇਰੀਤ ਫਤੜਫਾਬੈਲਲਾਏਪੁਕਾਰਣਪਾਪ ਕਰੇਜੇਨ ਭਾਰੇਹੈਬਾਦਸ਼ਾਹਜੋਦਾ ਨਦੈਹੈਮਸੋਦੋਜ਼ਖਵਿਚ ਸਦਹੀਰੈਹੈਕਰੋਨਿਆਉ ਬਲੂਸੋ ਪਾਵੈ ਨਾਨਕ ਇਹੁਗਲ ਸਾਰੇਹੈ) ਇਤਮਾਦਿਕ ਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਕੈ ਬਾਦਸਾਹਨੇਬਾਏਕਮਚੀ ਪਿਛਲੇ ਗੁਨਾਹਾਂਦੀਮਾਫੀਮੰਗੀਅਗੇਨੂੰ ਤੋਬਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਭੇਟਾ ਵੀਹਾਰਬਾਬੇ ਨੇ। ਕੁਫਨਾ ਲੀਤਾ ਸਭਨਾਂ ਫਕੀਰਾਂ ਦੀ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀਕਰਾਕੇ ਟਿੱਲੇਪਰਜਾਬੈਡੋ | ਏਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਹਿਮਾਸੂਣਕੇਨਜ਼ਾਮੁਦੀਨ ਔਲੀਏਦਾਚੇਲਾ ਹਸਨਬੋਦਲਾਜੋ ਸੰਨ£ ਹਿਜਰੀਵਿਰਤੇ ਮੀਆਂਮਾਫੋਨ੯੪੭:ਵੇਚਓਏਹੀ ਗੁਜਰੇਹਨਾਗਮੋਦਾ ਸਵੈਰਾਗੀ ਉਦੇਨਾਥ ਜੋਗੀ ਅਘੋਰਨਾਥ ਸੱਯਦ ਮੱਦੇਹਮਾਦਿਕ ਅਨੇਕਪੀਰ | ਫਕੀਰ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਆਏ ਪਰ ਗੁਰੂਜੀਦੀਬਾਰੀਸੁਣਸਬਨੇਜਿੰਦ ਬਾਦ ਤੀ ਤੇ ਰੰਬਦੇ ਰਾਹ ਦੀਚਰ ਬਾਰਤਾਕਖੁਸੀ ਹੋਕੇ ਗਏ। . ਦਿੱਲੀ ਤੋਂਤੁਰਕੇ ਕੋਇਲਮਬਰਾਬਿੰਦਾਬਨ ਆਗਰ ਅਟਾਏ ਕਾਨੇਰ,ਲਖਨਊਆਂ ਚੁੱਮਾ ਯਾਗਮਿਰਜਾਪੁਰਆਵੇਕ ਅਨੇਕ ਸੁਹਿਰਾਂ ਦਾਸੈਲਰ ਬੇਅੰਤ ਭਗਤਾਂ ਸੰਤਾਂਨੂੰ ਸੰਡੇ ਰਾਹਵੇਮਹਿਰਮਕਰਕੇ ਕਾਂਸੀਜੀ ਜੰਥੇਜਾ ਬੈਠੇ ਓਹਹੁਣ ਗੁਰੂਕਾਬਾਗ ਮਸਹੂਰਹੈ ਰਬਾਬ ਬਜਾਇ ਬਾਬੇਨੇਸਬਦ ਗਾਵਿਆ ਜਿਸਨੇ ਸੁਣਿਆਓਰੋ ਮੋਦਹੋਏ ਬਾਬੇਪਾਸਆ ਬੈਠਾ ਹਰਵਿਚ ਬੜੀ ਧੂਮਧਾਮ ਫੈਲਗਈ . ਤੁਰਦਾਸਪੰਡਿਤਨੇਬਾਈਪਾਸ ਆਏ ਆਸਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲਸਾਲਗਰਾਮਪੂਜਾ ਸਾਮੰਤੁਲਸੀਦੀਮਾਲਾ ਨਹੀਂ ਤੁਸੀਂ ਕੈਸੇ ਸਾਧੁਰੋ।ਬਾਬੇ ਉੱਤੇ ਟਿੱਤਾਕਾਹੇ ਕਲਰਾ ਸਿੰਚਹੁ ਜਨਮ ਗਵਾਹਾਕਾਰੀਢਹਗਹਿਲਕਾਹੇਗਚਲਾਵਹੁ॥ ) Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
