________________
ਖਾਲਸਾ-ਭਗਤ ੬੧ ) ਮਹਾ: ਣਜੀਤਸਿੰਘ
੩੭ਵ ਦਯਾ ਪਾਲੀ ਸਿਰਫ ਕਾਜੀਨੂੰ ਉੱਨਮਹੀਨੇਕੇਦ, ਸ਼ਾਹਨੂੰ ਪੰਜੀਹਜਾਰ ਦੰਡਲਗਾਕੇ ਗ ਲਮੇਟਛੱਡੀ (ਕਵੀ) ਜੇਕਦੇ ਐਸਾ ਕੰਮ ਕੋਈ ਹਿੰਦੂ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਮੁਸਲਮਾਨਹਾਕਮ ਸਵਾਆਸਰੀਆਂ ਨੂੰ ਖੁਆਂਉਦਾ,ਤੇ ਓਸਦੋਸਾਥੀ ਹਾਥੀ ਤੋਂਦੇਰਵਾਂਉਦਾ, ਮੋਕੇ ਮੂਰੇ ਮਦੀਹਾਕਮ ਤਾਂ ਏਨਾ ਗੁਨਾਹ ਭੀ ਹਿੰਦੂਆਂਨੂੰਫਨਾਹ ਕਰਦੇ ਸ਼ੇ। ਭਲਾ (ਜੋਉਪੌਣ ਪਰਬਤੂੰ ਹਿਲਾਵੈbਸ ਆਗੇ ਮਾੜੇਣਹੇਰਾਵੈ ਜੇਹੜੇ ਖੁਦਾ ਨਾਲ ਹੀ ਮੈਂ ਦਬੰਨਕੇ ਓਸਦੇ ਰਚੇ ਹੋਏ ਲਿੰਗ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰਨੋਂ ਨਹੀਂਣਦੇ ਤਾਂ ਦਸੋਖਾਂਹਿੰਦੂ ਚਾਰੇ ਓਨ੍ਹਾਂ ਅਗੇ ਕੇਹੜੇ ਬਾਗ ਦੀ ਮੂਲੀ ਹਨ। ਏਸੇ ਸਾਲਜਦ ਜਹਾਂਦਾਦ ਅਟਕ ਦੇ ਕਿਲੇਦਾਰਨੇ ਕੇਲੇ ਅਟਕ ਪਰਕਾਰਲਾ ਹੌਰ ਦਾ ਦਖਲਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਾਰ ਨੇ ਓਸਦੀਪਿਸ਼ਨਤੁ ਰੋਜ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂਵੜੀ ਮੁਹੰਮਦੇਖਾਂਦੇਤਨਮਨ ਨੂੰਐਸੀ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਜੋ ਆਪਣੇਛੋਟੇ ਭਾਈ ਮੁਹੰਮਦ ਮਖਾਂਨੂੰ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦਾ ਹਾਕਮ ਬਣਾਕੇ ਆਪ ਅਟਕਦਾ ਕਿਲਾ ਆਘੋਰਮਾ। |ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਮਹਾਰਾਜ ਬਹੁਤ ਘਬਰਾਏ ਤੇ ਕਰਮਚੰਦ ਚਹਿਲ, ਕਰਨੈਲਗੌਲੇਖਾਂ ਦੀਵਾਨ ਮੁਹਕਮਦ ਆਦਿਕ ਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫੌਜ ਸਮੇਤ ਤੋਰਕੇ ਛੇਤੀਪਹੁੰਚਦਾਦੂਕ ਦਿੱਤਾ। ਓਧਰਲੇ ਅੰਦਰੋ ਸਿੰਘਲੜਦੇ ਰਹੇ ਪਰ ਭੁੱਖ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਤੇ ਸ਼ੇ, ਅਪਾਹਿਰੀ ਸਿਰਫ ਅੰਧਕ ਸੇਰ ਕੱਚੇਦੀ ਏਕ ਰੋਟੀਅਲਟੀਸੀ | ਤਤੁ ਬੈਸਾਖ:੧੬੭੧ਬੇਮੁਹਕਮਚੰਦ ਫੌਜਲੈਕੇ ਜਾ ਪਹੁੰਮਾ ਕੁਛਰਦ ॥ ਭੀਚੋਰੀਛਪੇਅੰਦਰ ਪੁਚਾਈ ਦੀਵਾਨੇਆਮਾ ਤੁਸੀਘੇਰਾ ਚੁੱਕ ਲਓ, ਅਕੇਲਾ |' ਖਾਲੀਕਰਾ ਦਿੰਦੇ।ਵਜ਼ੀਰ ਕਹੇ ਪਹਿਲੇਕੇਲਾ ਖਾਲੀਕਰੋਏਸ਼ੇਤਰਾਂਮੰਦੇ ਤਗਏ, ਬੋਡੀ੨ ਲੜਾਈਭੀਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਤਵੇਂ ਦੋਸਤ ਮੁਹੰਮਦਖਾਂਭੀਢੇਰਲਾਰੇ ਲਖੱਯੇ ਕਾਬਲੈਕੇ ਆਪੁੱਜਮਾਵੇ ਤਾਂ ਪਾਣਭੂਹੇਹੋਗਏ ਤੇ ਐਸੇ ਮੱਛਰੇਜੋ ਫੌਜਖਾਲਸੇਦੇ ਗਲ ਆ ਪਏਏਧਰਦੀਵਾਨਬਹਾਨੇਆਪਣੀਫੋਜਨੂੰ ਚਉਥਾਂਈ । " ਕਰ ਦਿੱਤਾਅੱਧੀਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮਦਦ ਨੂੰਰੱਖੀਤੇ ਅੱਧੀਵੇਜੋ ਅਸਵਾਰੀਫੌਜ ਦਾਹਿਣੇ ਵਧਾ | ਦਿੱਤੀ ਜਦ ਪਠਾਣਓਧਰ ਕੇਤਾਂ-ਜ਼ਾਰਪਲਟਣਾਂ ਤੋਪਖਾਨੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਵਧਾ ਕੇ ਜਮਾਰੋ। ੭ਜੇਨੂੰ ਜੰਗਤੇ ਧੁਪ ਖੂਬ ਕੜਕ ਪਏ।ਜੇਨੇ ਪੰਣ ਗਾਨੇਬੰਨ ਕੇ ਹੀਦੀਲੈਣ ਆਏ ਹੋਏ ਕਈਕੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇਸੇ, ਜਦ ਉੱਤੇ ਤੋਪਾਬੰਦੂਕਾਂ ਦੀ ਜੋਰੋ
- 24
Digitized by Paniah Digital Library / www.paniabdigilib.org
