ਵਾਲਾ ਪਿਆਰ ਹੈ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਤੇਰਾ ਮਿਲਨਾ ਰਜਨੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਬੁਰਾ ਅਸਰ ਪਾ ਸੱਕਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦਾ ਘਰ ਬਰਬਾਦ ਹੁੰਦਾ ਵੇਖ ਸੱਕੇਂਗਾ?" ਉਸ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸੁਤੀਸ਼ ਦੇ ਮੋਢੇ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਨਾਂ ਝੰਜੋੜਿਆ ਤੇ ਏਹ ਕਹਿ ਕੇ ਅੱਗੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਘਰ ਵੀ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਪਰ ਸੁਤੀਸ਼ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਪੈਰਾ ਤੇ ਖਲੋਤਾ ਸੀ ਬਿਲਕੁਲ ਬੇਹਰਕਤ ਕਿਸੇ ਬੁੱੱਤ ਵਾਂਗ। ਮਹਾਤਮਾਂ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਬੁੱਤ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਉਹ ਹੁਣ ਖਲੋਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਨਾਕਾਮ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਬੁੱਤ ਵਾਂਗ, ਜੋ ਬੜਾ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਹੋਵੇ। ਕਿਸੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਕਾਰੀਗਰੀ ਦਾ ਨਮੂਨਾ, ਜਿੱਸਦੀ ਨਾੜ ਨਾੜ ਵਖਰੀ ਕਰ ਵਖਾਈ ਹੋਵੇ। ਨਾੜ ਨਾੜ ਵਿੱਚ ਅਥਰੂ ਅਟਕਾਈ ਖਲੋਤਾ ਬੁੱਤ, ਜਿਵੇਂ ਅਥਰੂਆਂ ਦੀਆਂ ਲੜੀਆਂ, ਲੜੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਗੱਲ ਦੀਆਂ ਗਾਨੀਆਂ ਹੋਣ।
ਪਰ ਏਹ 'ਬੁੱਤ' ਬੀ.ਏ. ਪਾਸ ਹੈ, ਟਾਈਪ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਕਲਰਕ ਹੈ, ਜਿੱਸਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਟਾਈਪ ਦੀ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਨਚਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅੱਖਾਂ ਉਸ ਚੀਚੋ ਚੀਚ ਘਚੋਲੀਆਂ ਖੇਡੇ ਹੋਏ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਟ ਹੈਂਡ ਆਖਦੇ ਨੇ। ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ (ਸਪੈਲਿੰਗ) ਹਿੱਜੇ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਦੀ ਬਦਲੀ ਦੇ ਹਿੱਜੇ, ਕਿਸੇ ਦੀ ਇਨਕਰੀਮੈਂਟ (ਤਰੱਕੀ) ਬੰਦ ਦੇ ਹਿੱਸੇ, ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਸਰਵਿਸਿਜ਼ ਟਰਮੀਨੇਟ ਦੇ ਹਿੱਜੇ। ਪਰ ਏਹ ਹਿੱਜੇ ਉਸ ਲਈ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਏਹ ਹਿੱਜੇ ਉਹ ਰੋਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਾਂ, ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਨ ਉਸ ਲਈ ਸੇਠ ਸੋਨਾ ਪਰਸ਼ਾਦ ਦੇ ਹਿੱਸੇ, ਸ਼ਿਰੀ ਚਾਂਦੀ ਪਰਸ਼ਾਦ ਦੇ ਹਿੱਜੇ, ਨਫਰਤ ਦੇ ਹਿੱਜੇ, ਕੀਨੇ ਦੇ ਹਿੱਜੇ, ਧੋਖੇ ਦੇ ਹਿੱਜੇ, ਫਰੇਬ
-੬੧-