ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
(੧੦੬)
ਗ਼ਜ਼ਲ ਨੰ: ੩੪
ਆਰਫਾਂ ਰਾ ਸੁਇ ਓ ਬਾਸ਼ਦ ਲਜ਼ੀਜ਼॥
ਆਸ਼ਕਾਂ ਰਾ ਕੁਇ ਓ ਬਾਸ਼ਦ ਲਜ਼ੀਜ਼॥
ਆਰਫਾਂ ਰਾ-ਗਿਆਨੀਆਂ ਨੂੰ। ਸੂਇ-ਤਰਫ਼, ਪਾਸਾ। ਆਸਕਾਂ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ। ਕੂਇ-ਕੂਚਾ, ਗਲੀ।
ਅਰਥ–ਗਿਆਨੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਵਲ ਜਾਣਾ, ਸੁਆਦੀ (ਮਲੂਮ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਗਲੀ (ਵਿਚ) ਜਾਣਾ, ਸੁਆਦੀ (ਮਲੂਮ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਕਾਕੁਲੇ ਓ ਦਿਲ ਫ਼ਰੇਬੇ ਆਲਮ ਅਸ੍ਤ॥
ਤਾਲਿਬਾਂ ਰਾ ਮੂਇ ਓ ਬਾਸਦ ਲਜ਼ੀਜ਼॥
ਕਾਕੁਲੇ-ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਲਿਟਾਂ, ਜੁਲਫਾਂ। ਦਿਲ ਫ਼ਰੇਬੇ-ਦਿਲ ਨੂੰ ਮੋਹ ਲੈਣ ਵਾਲੀਆਂ। ਤਾਲਿਬਾਂ-ਲੋੜਨ ਵਾਲਿਆਂ, ਜਗ੍ਯਾਸੂਆਂ। ਮੂਇ-ਵਾਲ।
ਅਰਥ–ਉਸ ਦੀਆਂ ਜੁਲਫਾਂ ਜਗਤ ਦਾ ਦਿਲ ਮੋਹ ਲੈਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹਨ। ਜਗ੍ਯਾਸੂਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਵਾਲ ਸੁਵਾਦਲੇ ਮਲੂਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਰੋਜ਼ਾਏ ਬਾਗੇ ਇਰਮ ਕੁਰਬਾਂ ਕੁਨਮ॥
ਬਸ ਕਿ ਮਾ ਰਾ ਕੂਇ ਓ ਬਾਸ਼ਦ ਲਜ਼ੀਜ਼॥
ਬਾਗੇ ਇਰਮ-ਬਹਿਸ਼ਤ ਦੇ ਬਾਗ਼। ਕਰਬਾਂ-ਕੁਰਬਾਨ, ਸਦਕੇ, ਵਾਰਨੇ। ਕੁਨਮ-ਕਰ ਦੇਵਾਂ। ਅਰਥ-ਬਹਿਸ਼ਤ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਦੇ ਰੌਜ਼ੇ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰ ਦੇਵਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦਾ ਕੂਚਾ ਹੀ ਸੁਆਦਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।
