(੭੯)
ਨੁਮਾਈ-ਵਿਖਾ ਦੇਵੇ। ਚਿ-ਕੀ। ਸ਼ਵਦ-ਹੋਵੇਗਾ। ਇਮ ਸ਼ਬ-ਅਜ ਦੀ ਰਾਤ | ਮਨ—ਮੇਰੇ | ਅਗਰ- ਜੇਕਰ। ਬਆਈ-ਆ ਜਾਵੇਂ।
ਅਰਥ-ਜੇ ਪੂਰਨ ਮਾਸ਼ੀ ਦੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾ (ਵਰਗਾ) ਮੁੰਹ ਵਿਖਾ ਦੇਵੇ(ਤਾਂ) ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ? ਹੇ ਮੇਰੇ ਚੰਦ ਜੇਕਰ ਅੱਜ ਰਾਤੀਂ ਆ ਜਾਵੇਂ(ਤਾਂ) ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ?
ਈਂ ਜੁਮਲਹ ਜਹਾਂ ਅਸੀਰਿ ਜੁਲਫ਼ਤ ਗਸ਼ਤਹ।
ਯਕ ਲਖ਼ਤ ਅਗਰ ਗਿਰਹ ਕੁਸ਼ਾਈ ਚਿ ਸ਼ਵਦ।
ਈਂ-ਇਹ: ਮਲਹ-ਸਾਰਾ | ਹਾਂ-ਜਹਾਨ, ਜਗਤ | ਅਸੀਰਿ-ਕੈਦੀ। ਜੁਲਫ-ਜੁਲਫ-ਤੇਰੀ। ਗਸ਼ਤਹ-ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਯੂਕ ਲਖਤ-ਇਕ-ਦਮ, ਇਕੋ ਵੇਰੀ। ਤਾ ਤਹ-ਗੰਢ, ਬੰਧਨ। ਕੁਸ਼ਾਈ-ਖੋਲ ਦੇਵੇਂ।
ਅਰਥ-ਇਹ ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਤੇਰੀ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਦਾ ਕੈਦੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਇਕੋ ਵੇਰੀ ਬੰਧਨ ਖੋਲ ਦੇਵੇਂ, (ਤਾਂ ਫਿਰ) ਕੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ?
ਆਲਮ ਹਮਹ ਗਸ਼ਤਹ ਅਬੂ ਬੇ ਤੋ ਤਾਰੀਕ॥
ਖੁਰਸ਼ੈਦ ਸਿਫ਼ਤ ਅਗਰ ਬਰਾਈ ਚ ਸ਼ਵਦ॥
ਆਲਮ-ਜਰਤ, ਸੰਸਾਰ, ਜਹਾਨ। ਹਮਹ-ਸਾਰਾ। ਗਸ਼ਤਹ ਅਸਤ-ਹੈਗਾ ਹੈ। ਬੇ ਤੋ-ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾਂ। ਤਾਰੀਕ-ਹਾਨੇਰਾ। ਖ਼ੁਰਸ਼ੈਦ-ਸਰਜ। ਸਿਫ਼ਤ-ਵਾਰੀ, ਸਮਾਨ। ਬਰਾਈ-ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਵੇਂ, ਨਿਕਲ ਆਵੇਂ,' (ਭਾਵ-ਦਰਸ਼ਨ ਦੇਵੇਂ)। ਅਰਥ-ਸਾਰਾ ਜਗਤ, ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾਂ (ਹੋਣ ਕਰਕੇ) ਹਨ੍ਹੇਰਾ ਹੈਗਾ ਹੈ। ਸੂਰਜ ਵਾਂਗੂ ਜੇਕਰ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਆਵੇਂ, (ਤਾਂ ਫਿਰ) ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ?
ਯਕ ਲਹਜ਼ਹ ਬਿਆਓ ਦਰ ਚਸ਼ਮਮ ਬਿਨਸ਼ੀ।
ਦਰ ਦੀਦਹ ਨਿਸ਼ਸਤਹ ਦਿਲ ਰੁਬਾਈ ਚ ਸ਼ਵਦ।
ਯਕ-ਇਕ। ਲਹਜ਼ਹ-ਛਿਨ, ਅਖ ਦੇ ਫਰਕਨ ਜਿੰਨਾ ਸਮਾ। ਬਿਆਓ-ਆ
