ਪੰਨਾ:ਦੀਵਾ ਬਲਦਾ ਰਿਹਾ.pdf/91

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਉਹ ਰਜ਼ਾਮੰਦ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਅਸਾਂ ਕਈਆਂ ਬਾਰੇ ਪੁਛ ਵੇਖਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ‘ਨੰਨਾ’ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।’ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਬੀਤ ਸਕਦੀ। ...........ਤਾਂ ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਰਜ਼ਾਮੰਦੀ ਦੀ ਚਿੱਠੀ ਲਿਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ? ਪਰ ਜਿਉਂ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਰਖੜੀ ਵਾਲਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਯਾਦ ਆਇਆ, ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਹਿ ਉਠਿਆ- ‘ਨਹੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।’

ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ‘ਹਾਂ’ ਤੇ ‘ਨਾਂਹ’ ਦੀ ਦੋ-ਚਿਤੀ ਬੇੜੀ ਵਿਚ ਡਕੋ ਡੋਲੇ ਖਾਂਦਿਆਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸ ਵੇਲੇ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਜੁੜ ਗਈ।

ਦੀਵਾ ਬਲਦਾ ਰਿਹਾ
੯੧