________________
(੯੪) - ਜੇ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਤੂੰ ਮਨੂੰ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਦਿੰਦਾ। ਇਸ ਪਾਵਨ ਬਿਮਲ ਨੇ ਭਰਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਲ ਵੇਖਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਕਿਹਾ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਤੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਸ ਹੀ ਰਖ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਦਾਂ ਆਖੀ ਕਿ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਣਾ । ਇਹੋ ਜਹੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਦਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਹੀ ਦੋਸ਼ ! ਨਰੇਇੰਦਰ ਨੇ ਠੰਢਾ ਹੌਕਾ ਲੈ ਕੇ ਆਖਿਆ, 'ਚ ਫੇਰ ਚਲਿਆ ਚੱਲਨਾਂ ਹਾਂ । ਉਲ 1915 ‘ਭਰਾ | Fਉੜੀ 5 5. ਕਿਉਂ? ਅਜੇ ਹੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਤਾਰ ਦੇ ਦਿੰਦੀ ਹਾਂ, ਕੋਲ ਆ ਜੋ ਵੇ । ਨਰੇਇੰਦਰ ਨੇ ਬੇਚੈਨ ਜਿਹਾ ਹੋਕੇ ਕਿਹਾ, ਨਾਰਾ , ਨਹੀਂ ! ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ। If ਓ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ? ਮੇਦਨੀ ਪਰ ਕਿਹੜਾ ਵਾਰ ਹੈ, ਇਕ ਵੇਰਾਂ ਆ ਜਾਵੇ ਫੇਰ ਚਲੀ ਜਾਵੇਗੀ । ਨਹੀਂ ਬਿਮਲਾ ਨਹੀਂ, ਹੀ ਉਹਦਾ ਜਾ ਔਕ ਗਿਆ ਸੀ, ਬੋੜਾ ਚਿਰ ਆਰਾਮ ਕਰ ਲੈਣ ਦਾ ਆਪੇ ਆ ਜਾਵੇਗੀ । ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋਰ ਚੁਪ ਕਰਕੇ ਬੋਲਿਆfਬਮ " ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਰਹਕ ਵੀ ਰਾਜ਼ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਫਿਰ " ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਨਾ ਹੋ ਸਕਾਂਗਾ |' ਕਿਉਂ ਭੈਣ ਮੇਰੇ ਆਉਣਾ
