ਪੰਨਾ:ਨਵਾਂ ਮਾਸਟਰ.pdf/157

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਆਪਣਾ ਇਕੋ ਇਕ ਪਤਰ ਸੁਰਿੰਦਰ ਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੂਜੀ ਵਡੀ ਲੜਾਈ ਲਗਦਿਆਂ ਹੀ ਪਾਈਲਾਟ ਭਰਤੀ ਕਰਵਾ ਦਿਤਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਇਕ ਸਾਲ ਮਗਰੋਂ ਰਛਪਾਲ ਸਿੰਘ ਆਪਣਾ ਇਕੋ ਇਕ ਜਵਾਈ ਰਸਾਲੇ ਵਿਚ ਦੂਜਾ ਲਫਟੀਨੈਂਟ ਬਣਵਾ ਲਿਆ ਸੀ।
ਸਰਦਾਰ ਬਹਾਦਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫੌਜੀ ਪੁਤਰ ਅਤੇ ਜਵਾਈ ਤੇ ਬੜਾ ਮਾਣ ਸੀ। ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਯੁੱਧਾਂ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਸੁਣਾ ਕੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਯੋਧੇ ਪੁਤਰਾਂ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦਸ ਕੇ ਉਹ ਨੌਜਵਾਨ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਲਾਮ ਵਿਚ ਲੁਆਉਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਇਸ ਕੰਮ ਵਾਸਤੇ ਉਹ ਕਦੀ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਪੁਤਰ ਜਾਂ ਜਵਾਈ ਵਲੋਂ ਆਈ ਚਿਠੀ ਵੀ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸੁਣਾਇਆ ਕਰਦਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ਦਸਿਆ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਅਗੇ ਵਧ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁਖ ਅਰਾਮ ਸੀ, ਖਾਣ ਪੀਣ ਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਮਿਲਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਡੀ ਗਲ ਇਹ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਡੇ ਅਫਸਰ ਉਹਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਥਾਵਾਂ ਖਾਲੀ ਕਰਕੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਪਾਸ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।

ਸਰਦਾਰ ਬਹਾਦਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਗ਼ਰੀਬ ਪੇਂਡੂਆਂ ਦਾ ਇਕੋ ਇਕ ਪੁਤਰ ਸੀ। ਪਹਿਲੀ ਸੰਸਾਰ ਜੰਗ ਹਟਣ ਪਿਛੋਂ ਆਏ ਮੰਦਵਾੜੇ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚ ਉਹ ਪਿੰਡ ਛਡ ਕੇ ਐਨ ਡਬਲਯੂ ਆਰ ਦੇ ਦਸਤਕਾਰੀ ਭਾਗ ਵਿਚ ਅਪ੍ਰੈਂਟਿਸ ਲਗ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਥੇ ਤਰਕੀ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਐਗਜ਼ੈਕਟਿਵ ਐਂਜੀਨੀਅਰ ਅਤੇ ਸਰਦਾਰ ਬਹਾਦਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਦਿਲੋਂ

੧੭੪.

ਯੋਧੇ