ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਨੂਰੀ ਦਰਸ਼ਨ.pdf/102

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ
ਲੱਗਨ ਜਿਦ੍ਹੇ ਇਲਮ ਦੀਆਂ,
ਨੇਜ਼ਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਇਹ
ਸਿਹਾਰੀਆਂ ਬਿਹਾਰੀਆਂ ।

ਅੰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਨੱਥ ਜਿੰਨ੍ਹੇ
ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਮੋਮ ਕੀਤਾ,
ਕੰਡਿਆਂ ਦੇ ਸੱਥਰਾਂ ਤੇ
ਰਾਤਾਂ ਨੇ ਗੁਜਾਰੀਆਂ ।

ਕੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸੁਣ ਸੁਣ
ਟੋਏ ਹੋਏ ਕੱਚ ਵਾਂਗੂੰ,
ਗੱਲਾਂ ਜੀਹਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ
ਕੀਤੀਆਂ ਕਰਾਰੀਆਂ ।

ਲਾਲ ਜਹੇ ਬਾਲ ਚਿਣਵਾਕੇ
ਜੀਹਨੇ ਨੀਹਾਂ ਵਿਚ,
ਸਿੱਖੀ ਵਾਲੇ ਮਹਿਲ ਦੀਆਂ
ਕੰਧਾਂ ਨੇ ਉਸਾਰੀਆਂ !

ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ
ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਨੇ ਪੁੱਟ ਦਿੱਤਾ,
ਆਂਦਰਾਂ ਦੇ ਵੇਹੜ ਭਾਵੇਂ
ਫਿਰ ਗਈਆਂ ਆਰੀਆਂ ।

ਵਾਲ ਜਿੰਨਾ ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ,
ਫੇਰ ਭੀ ਨ ਵੱਟ ਪਾਇਆ,
ਵੇਖ ਉਹਦੇ ਜੇਰੇ
ਚੇਰੇ ਹੋਏ ਬਲਿਹਾਰੀਆਂ ।

'ਸ਼ਰਫ' ਉਦ੍ਹਾ ਆਗਮਨ ਹੈ
ਅੱਜ ਏਸ ਜੱਗ ਉੱਤੇ,

੯੬.