ਪੰਨਾ:ਨੂਰੀ ਦਰਸ਼ਨ.pdf/110

ਧਰਮ, ਨੇਮ, ਪਰੇਮ ਦੀ ਜੋਤ ਲੈਕੇ,
ਤੁਸੀਂ ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਸ਼ਮਾਂ ਜਗੌਣ ਆਏ ।
ਕਲਗੀਧਰ ਜੀ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮੇਸ ਪਿਆਰੇ,
ਰੁੜ੍ਹਦੇ ਬੇੜਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਨੇ ਲੌਣ ਆਏ ।

ਡੱਲਾ ਵੇਖਕੇ ਕਿਤੇ ਨਿਗਾਹ ਤੇਰੀ,
ਸਣੇ ਕਿਬਰ ਹੰਕਾਰ ਬਲਿਹਾਰ ਹੋਯਾ
ਮਾਰਨ ਆਯਾ ਤੇ ਮਰ ਗਿਆ ਆਪ ਕਿਧਰੇ,
ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਤੇਗ਼ ਬਿਨ ਸਿਪਾਹ ਸਲਾਰ ਹੋਯਾ ।
ਲਿਆਂਦਾ ਇਕ ਤੇ ਭਰੇ ਦਰਿਆ ਵੇਖੇ,
'ਹੀਰ' ਘਾਟ ਤੇ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਯਾ ।
ਬਿਨਾ ਉੱਕਿਆਂ, ਉੱਕਾ ਈ ਦਿਲ ਵਿੱਧਾ,
ਜਿੱਧਰ ਸੁੰਦਰ ਨਿਗਾਹ ਦਾ ਵਾਰ ਹੋਯਾ ।

ਏਥੇ ਤੀਰ ਤਲਵਾਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀ ਸੀ,
ਤੁਸੀ ਨੈਨਾਂ ਦੇ ਬਾਨ ਚਲੌਣ ਆਏ ।
ਕਲਗੀਧਰ ਜੀ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮੇਸ ਪਿਆਰੇ,
ਰੁੜ੍ਹਦੇ ਬੇੜਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਨੇ ਲੌਣ ਆਏ ।

ਛੱਟੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇ ਮਾਰ ਕੇ ਠੰਢ ਪਾਈ
ਜੇੜ੍ਹੀਆਂ ਨਿੱਤ ਦੀਆਂ ਹਿੱਕਾਂ ਸੜਦੀਆਂ ਸਨ ।
ਚਿੜਕੇ ਆਨ ਤੋਂ ਬਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿੜੀਆਂ,
ਬਾਜੀ ਲੌਂਦੀਆਂ ਸੀਸ ਤੇ ਧੜ ਦੀਆਂ ਸਨ ।
ਜਾਨਾਂ ਕੱਲੀਆਂ ਕੱਲੀਆਂ ਰਣ ਅੰਦਰ,
ਸਵਾ ਲੱਖ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾ ਲੜਦੀਆਂ ਸਨ ।
ਖਾ ਕੇ ਭਾਂਜ ਤੇ ਫੌਜਾਂ ਗਨੀਮ ਦੀਆਂ,
ਅੱਗੇ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੇ ਜ਼ਰਾ ਨ ਅੜਦੀਆਂ ਸਨ ।

ਸਾਗਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖਿਜਰ-ਖ੍ਵਾਜ ਬਣਕੇ,
ਤੁਸੀਂ ਸਿੰਘਾਂ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕੌਣ ਆਏ ।

੧੦੪.