ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੋਂ ਚੱਟਦੀ ਸੀ
ਤੇਗ਼ ਦਸਮੇਸ਼ ਜੀ ਦੀ,
ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ ਕਾਲਜੇ ਦਾ
ਖ਼ੂਨ ਭਾਲ ਭਾਲ ਕੇ।
ਇੱਕੋ ਪਰ ਵਾਲੀ ਪਰੀ
ਜੁੱਧ ਵਿੱਚ ਉੱਡ ਉੱਡ
ਰੱਤ ਵਾਲੇ ਸੁੱਟਦੀ ਸੀ
ਲਾਲ ਪਈ ਉਗਾਲ ਕੇ।
ਜੇੜ੍ਹਾ ਰਤਾ ਤੱਤਾ ਹੋਯਾ
ਤੱਤੇ ਤੱਤੇ ਤਾ ਉਹਨੂੰ,
ਧਾਰ ਨਾਲ ਠੰਢਾ ਕੀਤਾ
ਓਥੇ ਹੀ ਨੁਹਾਲ ਕੇ।
ਚੱਕੀਆਂ ਦੇ ਪੁੜਾਂ ਵਾਂਗੂੰ
ਦੋਹਾਂ ਤੇਗਾਂ ਫਿਰ ਫਿਰ,
ਦਾਣੇ ਵਾਂਗ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ
ਦਲ ਸੀ ਹੁਦਾਲ ਕੇ।
ਵੇਖ ਵੇਖ ਸੂਰਿਆਂ ਨੂੰ
ਸੂਬਾ ਸਰਹੰਦ ਵਾਲਾ,
ਪੁੱਛੇ ਅਜਮੇਰ ਚੰਦ
ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕੇ:-
ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰਾਂ ਨੂੰ ਹੈ
ਮਿੱਟੀ ਕੇੜ੍ਹੀ ਲੱਗੀ ਹੋਈ,
ਕੇੜ੍ਹੇ ਸੱਚੇ ਵਿੱਚ ਇਹ
ਬਣਾਏ ਹੋਇ ਨੇ ਢਾਲ ਕੇ?
ਪਿਛ੍ਹਾਂ ਭੀ ਇਹ ਹੱਟਦੇ ਨਹੀਂ
ਉਂਞ ਭੀ ਇਹ ਘੱਟਦੇ ਨਹੀਂ,
੧੨੫.
