ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਦਰਸ ਪਾ ਕੇ ਬੋਲੇ
'ਪਰਸਾਦ ਦਿਲਵਯਾ ਜਾਵੇ ।'
ਪਿਤਾ ਤੇਰੇ ਕਿਹਾ ਕਾਹਨੂੰ
ਰਿੱਛ ਵਾਂਗੂ ਅਗ੍ਹਾਂ ਆਵੇਂ,
ਜੇਰਾ ਕਰ ਵਾਰੀ ਨਾਲ
ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਛਕਾਯਾ ਜਾਵੇ ।
ਕੂਇਆ ਉਹ ਨਿਮਾਣਾ ਫੇਰ
ਗੱਡਾ ਮੇਰਾ ਜਾਏ ਕੱਲਾ,
ਗੁਰੂ ਮੇਹਰ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ
ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਤੁਰਾਯਾ ਜਾਵੇ ।
ਪਿਤਾ ਤੇਰੇ ਫੇਰ ਕਿਹਾ,
ਤੈਨੂੰ ਜੋ ਮੈਂ ਬੰਦ ਕੀਤਾ,
ਰਿੱਛ ਵਾਂਗ ਫੇਰ ਅਗ੍ਹਾਂ
ਪੈਰ ਕਿਓਂ ਵਧਾਯਾ ਜਾਵੇ ?
ਬੋਲੇ ਭਾਈ ਧੰਨੇ ਹੁਰੀ,
ਬੱਸ ਬੱਸ ਵੀਰ ਪਿਆਰੇ,
ਗੁਰੂ ਘਰ ਵਿਚ ਐਡਾ
ਕਹਿਰ ਨ ਕਮਾਯਾ ਜਾਵੇ ।
ਏਸ ਘਰ ਅੰਦਰ ਏਡੀ
ਨਿੰਮ੍ਰਤਾਈ ਚਾਹੀਦੀ ਏ,
ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਜੋੜਿਆਂ ਨੂੰ
ਅੱਖੀਆਂ ਤੇ ਚਾਯਾ ਜਾਵੇ ।
ਗੁੱਸੇ ਤੇ ਕਰੋਧ ਵਾਲਾ
ਖੁਦੀ ਤੇ ਗੁਮਾਨ ਵਾਲਾ,
ਪੈਂਦਾ ਨਹੀਂ ਕਬੂਲ
ਧੱਕੇ ਮਾਰਕੇ ਕਢਾਯਾ ਜਾਵੇ ।
੧੪੬.
