ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਜਿਉਂ ਕਸਤੂਰੀ ਨਾਫੇ ਵਿਚੋਂ
ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਪਈ ਖਿਲਾਰੇ ।
ਉਮਰ ਨਿੱਕੀ ਵਿਚ, ਗੁਰੂਆਂ ਵਾਲੇ
ਲੱਛਣ ਚਮਕੇ ਸਾਰੇ ।
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਨੇ ਲਾਲ ਪੁੱਤਰ ਦੇ
ਦਰਸ਼ਨ ਜਿਸ ਪਲ ਪਾਏ ।
ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੋਤੀਆਂ ਵਾਲੇ,
ਭਰ ਭਰ ਬੁੱਕ ਲੁਟਾਏ ।
ਡੁਲ੍ਹ ਡੁਲ੍ਹ ਪੈਂਦੀ ਛਾਪੇ ਵਿੱਚੋਂ
ਜਿਉਂ ਡਲ੍ਹਕ ਪਿਆਰੇ ਨਗ ਦੀ ।
ਲਾਟ 'ਉਤਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਵੇਖੀ
ਮਸਤਕ ਅੰਦਰ ਜਗਦੀ ।
ਧਰਮੀ ਰਣ ਵਿੱਚ ਪੁੱਤ ਪਿਆਰਾ
ਪੂਰਾ ਜੋਧਾ ਡਿੱਠਾ ।
ਰਖ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ 'ਤੇਗ਼ ਬਹਾਦਰ'
ਨਾਮ ਪਿਆਰਾ ਮਿੱਠਾ ।
ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਪੰਧ
ਉਦਮ ਕਰਕੇ ਉੱਠ ਬਹੀਂ ਹੁਣ,
ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਪਿਆਰੀ ।
ਵਾਟ ਦੁਰੇਡੀ ਵੇਲਾ ਥੋੜ੍ਹਾ,
ਤੂੰ ਭੀ ਤੁਰਨੋਂ ਹਾਰੀ ।
੮੪
