ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਚੰਨ ਤੇ ਦੀਵਾ
ਚੰਨ ਵਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹਰ ਰਾਤ ਉਸ ਦਾ ਘੇਰਾ ਅਗੇ ਨਾਲੋਂ ਚੌੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਚਾਨਣੀ ਵਧ ਜਾਂਦੀ।
ਏਕਮ, ਦੂਜ, ਤ੍ਰਿਤੀਆ ਤੇ ਚਤੁਰਥੀ-ਚੋਥ ਦਾ ਚੰਨ। ਉਸ ਨੇ ਸੋਚਿਆ-“ਕੋਈ ਝੂਠੀ ਤੁਹਮਤ" ਤੇ ਝਟ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿਚ ਘੁੰਮਣ ਲਗਾ।
"ਚਤੁਰਥੀ ਦਾ ਚੰਨ
ਰਾਜੇ ਦਾ ਡੰਨ
ਰਾਣੀ ਦਾ ਚੂੜਾ....
ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪੁਰਾਣੀ ਕਹਾਣੀ ਯਾਦ ਆ
੬੦
