________________
ਨਾ ( ੯9 । (੯੧ ) / ਤੇਦਹੁ ਪੈਰੀ ਖੜਾਵਾਂ ਕਾਠ ਕੀਆਂ । ਹਥਿ ਆਸਾ । ਸਿਰਿ ਰਸੇ ਪਲੇਟੇ, ਬਾਹਾਂ, ਜਾਂਘਾਂ ਰਸੇ ਪਲੇਟੇ । ਮਥੇ ਟਿਕਾ ਬਿੰਦੂਲੀ ਕਾ । ਤਦਹੁ ਨਾਲਿ ਸੈਦੋ ਜਣੁ ਜਾਤ ਘੇਹੋ ਥਾ* | ਤਦਹੁ ਬਾਬਾ ਧਨਾਸਰੀ ਦੇਸਿ ਜਾਇ ਨਿਕਲਿਆ।ਤਬ ਕੋਈ ਦਿਨ ਊਹਾ ਰਹੈ । ਤਬ ਰਾਤਿ ਕੈ ਸਮੇਂ ਸੈਦੋ ਅਤੇ ਸੀਹੋ ਜਾਤ ਹੋ ਦੋਵੈ ਦਰੀਆਇ ਜਾਵਨਿ, ਸੇਵਾ ਕਰਨਿ ਪਿਰੁ ਰਾਤਿ ਰਹੰਦੀ ਨੂੰ ਜਾਨਿ | ਅਤੇ ਮਨਿ ਵਿਚਿ ਧਾਰਨਿ ਗੁਰੂ ਖੋਆਜੇ ਤੇ ਪਾਈ ਹੈA | ਤਉ ਗੁਰੁ ਉਤੈ ਥਾਇ ਪਾਈ ਹੈ । ਇਕ ਸਖੈ ਓਨਾਂ ਆਖਿਆ, 'ਜੋ ਅਸੀ ਭੀ ਸੇਵਾ ਕਰਾ ਤਿਤਦਰੁ” । ਏਕ ਦਿਨ, ਇਕ ਰਾਤਿ ਕਉ ਦੇਖਨਿ ਤਾ ਇਕੁ ਮਦੁ ਚਲਿਆ ਆਂਵਦਾ ਹੈ, ਹਥਿ ਮਛੀ ਹੈਸੁ । ਤਾਂ ਓਸੁ ਮਰਦ ਪੁਛਿਆ, “ਤੁਸੀ ਕਉਣ ਹਉ ? ਤਦਹੁ ਸੈਦੋ ਅਤੈ ਸੀਹੋਂਦ ਬੋਲਿਆ ਜੋ ਅਸੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਕੇ ਸਿਖ ਹਾਂ । ਤਬ ਰਾਤਿ ਕੇ ਸਮੈ ਉਸ ਮਰਦ ਪੁਛਿਆ ਤੁਸੀ ਕਹਾਂ ਚਲੇ ਹਉ ? ਤਬ ਸੈਦੋ ਬੋਲਿਆ ਜੋ ਜੀ ਅਸੀ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤ ਪਹਰੁ ਰਾਤਿ ਨੂੰ ਖੋਆਜੇ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਣਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਅਸਾਡੇ ਗੁਰੂ ਖੋਆਜੇ ਤੇ ਹੀ ਪਾਇਆ ਹੈ । ਤਬ ਸੈਦੋ ਪੁਛਿਆ ਜੀ ਤੁਸੀ ਕਉਣ ਹਉ ? ਕਿਥੈ ਜਾਵਹੁਗੇ?” ਤਬ ਓਹੁ ਮਰਦੂ ਬੋਲਿਆ, ਜੋ 'ਮੈਂ ਖੋਆਜਾ ਹਾਂ, ਗੁਰੂ ਪਾਸਿ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਨਿਤਪੂਤਿ ਇਤੁ ਸਮੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰਣ | ਅਜੁ ਮਛਲੀ ਭੇਟਿ ਲੈ ਚਲਿਆ ਹਾਂ।” ਤਬ ਸੈਦੋ ਸੀਹੋE ਆਇ ਪੈਰੀ ਪਏ, ਆਖਿਓਨੈ, “ਜੀ ! ਅਸੀ ਆਖਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ -ਗੁਰੁ ਤੁਸਾਂ ਤੇ ਪਾਇਆ ਹੈ-ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਖਦੇ ਹਉ, ਜੋ-ਅਸੀ ਨਿਤਾਪੂਤ ਸੇਵਾ ਕਰਣਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਅਜ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਭਟਿ ਮਛੁਲੀ ਲੈ ਚਲੇ -ਤਹੁ ਖੁਆਜੇ ਖਿਦਰਿ ਆਖਿਆ, ਏ ਸਾਹਿਬ ਕੇ ਲੋਕ ! ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਹਾਂ, ਅਤੈ ਓਹੁ ਪਉਣੁ ਗੁਰੂ ਹੈ, ਮੈਂ ਕਈ ਵਾਰ ਉਸਤੇ ਉਪਜਿਆ ਹਾਂ, ਅਰੁ ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਮਹਿ ਸਮਾਇ ਗਇਆ ਹਾਂ । ਤਬ ਸੈਦੋ ਅਤੇ ਸੀਹੋE ਜਾਤਿ ਘੇਹੋ ਦੋਵੈ ਸਿਖ ਆਇ ਗੁਰੁ ਪਾਰਿ ਪੈਰੀ ਪਏ । ਤਦਹੁ ਗੁਰ ਪੁਛਿਆ, *ਅਜੁ ਤੁਸੀ ਇਸ ਵਖਤੇ ਕਿਉਂ
- ਸੈਦੇ ਜਟੁ ਜਾਤ ਘੇਹੋ ਥਾ’ ਦੀ ਥਾਂ : ਵ: ਨ: ਵਿਚ ਐਉਂ ਹੈ-ਸੇ ਤੇ ਯਹੋ ਜੱਟ ਨਾਲ ਥੇ । ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਮੁਰਾਦ ਤਨਾ ਸਰਮ' ਤੋਂ ਹੋਵੇ।
ਹਾ: ਵਾ: ਨ: ਵਿਚ ਏਥੇ ਪਾਠ ਹੈ 'ਸੈਦੋ ਅਤੇ ਘੇਹੋ ਦੋਵੇਂ ਸੀਹੇ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ: ਅਗੇ ਜਾਕੇ ਸੈਦੋ ਦੀ ਜਾਤ ਯਹੋ ਏਸ ਨਸਖੇ ਵਿਚ ਬੀ ਲਿਖੀ ਹੈ,ਦੇਖੋ ਸਾਖੀ ੧੬ ਦੀ ਅਖੀਰਲੀ ਸਤਰ, ਸੀਹੋਂ ਤੇ ਸੇਦੋ ਦੋਇ ਜਾਤ ਦੇ ਘੇ ਹੋ ਸਿਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ । A ਜੋ ਗਰਤੋਂਪਾਈ ਹੈ ਏਹ ਪਾਠ ਹਾ: ਵਾ: ਨ: ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਹੈ । Bਪਾਠਾਂੜ ਸਮੈਂ। c ਅਤੇ ਹੋ ਹਾ: ਵਾ: ਨੁ: ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। Dਏਥੇ ਅਸੀਂ ਭੀ ਖੁਆਜੇ ਪਾਸ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਪਾਠ ਹਾਵਾ:ਨ ਵਿਚ ਵਾਧੂਹੈ। E€ਸੀਹਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਹਾ: ਵਾ: ਨੁਸਖੇ ਵਿਚ ਪਾਠ ਘੇਹੋ' ਹੈ। Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
