________________
ਇਸ ਜੀਅ ਕਉ ਕੁੰਭੀ ਨਰਕਿ ਲੈ ਚਾਲੇ ਹੈ*। ਅਤੇ ਇਹ ਪਿਛਹੁ ਰਾਮ `ਗਣ ਆਏ ਹਨਿ, ਅਸਾਂ ਤੈ ਖੋਸ ਲੈ ਚਲੇ ਹੈ । ਤੁਮ ਪੁਛੋ ਜੋ ਕਿਉਂ ਖੋਸ ਲੈ ਚਲੈ ਹੈਂ ? ਤਬਿ ਠੱਗਾਂ ਪੁਛਿਆ, 'ਤੁਸੀਂ ਕਿਉਂ ਖਸਿ ਲੈ ਚਲੇ ਹਉ, ਇਨਾਂ ਪਾਸਹੁ ?” ਬਿ ਰਾਮਗਣਾ ਆਖਿਆ, 'ਇਹ ਮਹਾਂ ਪਾਪੀ , ਇਸਨੂ ਕੁੰਭੀ ਨਰਕ ਮੈਂ ਦੇਣਾ ਥਾ, ਪਰ ਜਿਸੁ ਗੁਰੂ ਪਰਮੇਸਰ ਕਉ ਤੁਮ ਮਾਰਣ ਆਏ ਹੋ,ਤਿਸਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਇਸਕੀ ਚਿਖਾ ਕਾ ਧੂੰਆ ਪਇਆ ਹੈ । ਤਿਸ ਸਦਕਾ ਬੈਕੁੰਠ ਕਉ ਪੂਪਤਿ ਭਇਆ ਹੈ । ਤਬਿ ਠਗ ਸੁਣਤੇ ਹੀ ਉੜੇ ਆਏ, ਆਖਿਓ ਨੈ, ਜਿਸਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਧੂਆ ਪਵਤੇ ਸਾਰ ਮੁਕਤਿ ਪਰਾਪਤਿ ਭਇਆ ਹੈ, ਤਿਸਕੇ ਮਾਚਣ ਕਉ ਅਸੀ ਆਏ ਹੈ ! । ਤਬਿ ਓਹ ਆਇ ਪੈਰੀ ਪਏ | ਅਗਲਿਆਂ ਪੁਛਿਆ, ਇਹ ਕਿਆ ਹੁਆ ਹੈ, ਜੋ ਆਇਕੇ ਪੈਰੀ ਪਏ ਤੁਸੀਂ ?” ਉਨਾਂ ਸਭ ਬਾਤ¢ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈ । ਇਹ। ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਹੈ । ਤਬਿ ਓਹੁ ਭੀ ਆਇ ਪੈਰੀ ਪਏ। ਹਥ ਜੋੜਿ ਖੜੇ ਹੋਏ ਲਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਣ, ਆਖਿਓਨੇ, ਜੀ ਅਸਾਂ ਕਉ ਨਾਉਧਰੀਕ ਕਰੁ, ਅਸਾਡੇ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸ ਕਰ, ਅਸਾਂ ਮਹੁ ਘੋਰੁ ਪਾਪ ਕਮਾਏ ਹੈਂ।ਤਬਿ ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਹੋਆ | ਆਖਿਓਸੁ, ਤੁਸਾਡੇ ਪਾਪ ਤਬ ਹੀ ਬਿਨਾਸੁ ਹੋਵਨਿ, ਜਾ ਇਹੁ ਕਿਰਤਿ ਛੋਡਹੁ, ਅਤੇ ਕਿਰਸਾਣੀ ਕਰਹੁ, ਅਤੇ ਜੋ ਕੁਛੁ ਵਸਤੁ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਸੋ ਪਰਮੇਸਰ ਕੇ ਨਾਇ ਦੇਹ, ਅਤੀਤਾਂ ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਮੁਹਿ ਪਾਵਹੁ। ਤਬਿ ਓਨਾਂ ਆਗਿਆ ਮਨਿ ਲਈ ਜੋ ਕੁਛ ਵਸਤੁ ਥੀ, ਸੋ ਆਣਿ ਆਗੈ ਰਖੀ, ਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਲਗੈ ਜਪਣਿ । ਜਨਮ ਸਵਾਰਿਆ । ਤਬਿ ਬਾਬਾ ਬੋਲਿਆ ਸਬਦੁ ਰਾਗੁ ਸੀ ਰਾਗੁ ਵਿਚਿ : ਸਿਰੀ ਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਲਬੁ ਕੁਤਾ ਕੂੜੁ ਚੂਹੜਾ ਠਗਿ ਖਾਧਾ ਮੁਰਦਾਰੁ il ਪਰਨਿੰਦਾ ਪਰਮਲੁ ਮੁਖ ਸੁਧੀ ਅਗਨਿ ਕੋਧੁ ਚੰਡਾਲੁ ॥ ਰਸ ਕਸ ਆਪੁ ਸਲਾਹਣਾ ਏਹ ਕਰਮ ਮੇਰੇ ਕਰਤਾਰ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਬੋਲੀਐ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਊਤਮ ਸੇ ਦਰਿ ਉਤਮ ਕਹੀਅਹਿ ਨੀਚ ਕਰਮ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ॥ਰਸੁ ਸੁਇਨਾ ਰਸੁ ਰੂਪ ਕਾਮਣਿ ਰਸੁ ਪਰਮਲ ਕੀ ਵਾਸੁ ॥ ਰਸੁ ਘੋੜੇ ਰਸੁ ਸੇਜਾ ਮੰਦਰ ਰਸੁ ਮੀਠ ਰਸੁ ਮਾਸੁ ॥ ਏਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਕੈ ਘਟਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥ ਜਿਤੁ ਬੋਲਿਐਪਤਿ ਪਾਈਐ ਸੋ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁਫਿਕਾ ਬੋਲਿ ਵਿਗੁਚਣਾ ਸੁਣਿ ਮੂਰਖ ਮਨ ਅਜਾਣ॥ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਹੋਰਿ ਕਿ ਕਹਣ ਵਖਾਣ॥੩॥ *ਪਾਠਾਂਤ 'ਆਹੇ ਬੀ ਹੈ । ਇਹ ਮਹਾਂ ਪਾਪੀ...ਤੋਂ...ਪਰ ਤਕ ਦਾ ਪਾਠ ਹੈ:ਬਾ: ਨੁਸਖੇ ਵਿਚੋਂ ਹੈ । Fਇਹ ਕਿਆ....ਬਾਤ ਤਕ ਦਾ ਪਾਠ ::ਨੁ: ਦਾ ਹੈ । ਇਹ ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਹੈ` ਪਾਠ ਹਾਬਾ: ਨੁਸਖੇ ਦਾ ਹੈ । Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
